Life is just a game.

Rusine hield opnieuw haar hoofd schuin. ''Je heb me toch al vaker gebeten dus waarom zou je me nu leeg zuigen?'' vroeg ze rustig. ''Ik kan me snel ook snijden ofzo maar dat doe ik maar liever niet'' zei ze met een grijnsje. ''Ik bewerk liever iemand anders met een mes'' voegde ze eraantoe. Veel littekns had Rusine niet, ze had er 6 op haar rug. 2 daarvan kwamen door haar vleugels en de andere 4 waren aan gebracht door haar vader. Haar vader had haar rug bewerkt toen ze klein was een soort brandmerk, een grote schild met daarin een roos. Achter het schild waren 2 zwaarden. het eerste litteken was dan ook het schild, het tweede en 3de litteken waren de zwaarde en de 4de was de roos. Niemand had het tekenen ooit goed kunnen zien. Dat kwam ook omdat het litteken meestal verborgen was onder kleding. En het litteken was niet erg groot en zat tussen haar 2 vleugels in.

Kira pakte Rusine's hand vast nadat hij was opgestaan. Hij prikte met zijn tand een gaatje in haar vinger, er liep bloed uit. "Zwart. zo zwart als inkt." Zei hij en likte het op.

Rusine keek naar haar hand die Kira vast had. Ze wou wel glimlachen maar dat kon ze niet. Ze trok haar mondhoeken omhoog tot een sierlijk grijns. ''Je weet dat je me altijd mag bijten'' zei ze rustig tegen Kira die haar bloed op likte.

[kut post]

Kira green, want lachen deed hij nooit. "Zwart.. daarom vind ik jouw bloed zo lekker" Zei hij grijnzend en hield haar hand vast.

Rusine keek hem alleen aan, want lief of vriendelijk kijken of doen kon ze gewoon niet. Ze kon nog net dankje wel zeggen en ook dat ging met moeite. Ze knikte, ''Ik denk het'' zei ze terwijl ze naar boven keek. Kira was een kop groter dan haar maar dat maakte niet uit. ''Als je honger heb weet je bij wie je kan aan kloppen'' zei ze.

"hmm.." Kira legde zijn vinger op zijn lip. Hij keek even naar het bad, beelden schoten hem te binnen. een bad, waar een vrouw in lag, water gemengd met bloed. Een vermaakte grijns verscheen op zijn gezicht. "Oh. goede herinneringen.." Zei hij met een koude en kille grijns.

Rusine keek even naar het bad en daarna naar Kira. Er schoot haar iets te binnen. Haar ogen werden groter. ''Ik moet weg...'' zei ze toonloos. Ze draaide zich in een ruk om en liep de badkamer uit. Ze draaide zich even om, ''Ik zie je nog wel en... uhmm'' ''bedankt'' zei ze met moeite. Ze draaide zich om en liep de trap af. Op weg naar haar opdrachtgever of beter gezegt, haar ''wiskundebijles docent''.

Kira keek op. Teleurgesteld was hij niet, maar jammer.. vond hij het wel een beetje. Wacht. Akio.. had hem een opdracht gegeven, en hij was het totaal vergeten. Hij had Rusine en Kira op het matje geroepen, maar ze waren nog steeds niet komen opdagen. "Ik ga mee" Hij rende naar zijn kamer en griste er een shirt uit, zijn broek kon wel zo blijven, dacht hij. 'bloedneus' was zijn excuus dan.

Rusine wachtte even en knikte even. Ze sloot de deur achter zich. ''Je huis is erg mooi, Kira'' zei ze rustig. Ze streek haar jurk glad en pakte zijn hand vast. ''Als we op tijd willen komen moeten we snel zijn'' zei ze toonloos. ''Akio houd namelijk niet van wachten...'' ''En je weet hoe hij is...'' zei ze koud. ''For this freedom I have given all I had For this darkness I gave my light For this wisdom I have lost my innocence'' zong ze zachtjes. Het was een liedje wat ze vaak zong, als ze alleen was en zich terug trok in haar kamer om te denken over de slachtoffers die ze had gemaakt.

Kira knikte, en liep met haar mee.

((SKIP))

Eenmaal aangekomen hield Kira zijn hart vast. Akio zou verschrikkelijk boos worden, dat was zeker.

((Zullen we doen dat Eve en akio worden betrapt xd))

((OOC: Mij best :3))

Rusine keek Kira kort aan en deed de deur openen. Daar stond Akio, je zag hem een langdurige kus geven aan Eve. Rusine kuchtte wat ongemakkelijk. ''Storen we?'' vroeg ze vermakkelijk. Akio haalde zijn lippen van Eve af en keek Rusine en Kira dodelijk aan. ''Jullie zijn laat'' zei hij toonloos. ''Ach u heeft u niet verveeld dus ik zie het probleem niet'' zei Rusine koud. Akio kneep zijn ogen tot spleetjes. ''Één woord hier over en jullie kunnen mijn broertje vergezellen'' zei hij dodelijk. Akio's broertje was vermoord door Akio zelf, maar dat wist Eve niet. Rusine snoof kort. Akio keek naar Eve, ''Kunnen we dit later afmaken?'' vroeg hij liefdevol. Rusine stak haar vinger in haar keel, het zag eruit alsof ze nog echt ging kotsen ook. Akio wierp haar een dodelijk blik toe, hij wist dat Rusine niet van kleffe mensen hield.

Eve knikte met een blos. "Tuurlijk" Ze keek Rusine aan en slikte. Ze zag er eng uit. en die gast die er naast liep ook... Eve liep weg, en sloot de deur achter zich. Kira kwam met een koude blik aanlopen. "Dus.. Waar moesten we voor komen?" Zei hij zonder toon in zijn stem.

Rusine trok haar wenkbrouw op en keek Eve na. Ze hees zich op aan één van de tafels en ging zitten. Noncholant keek ze Akio aan. ''Leuk vriendinnetje'' zei ze met een grijnsje. ''Ik waarschuw jullie, raak haar 1 keer aan en jullie weten de gevolgen'' ''Ayai captain'' zei Rusine droogjes terwijl ze haar nagels bekeek. Akio keek Rusine scherp aan en keek daarna naar Kira. Akio ging zitten achter zijn bureau en vouwde zijn handen samen met zijn creepy grijns. Rusine keek even naar Kira en daarna naar Akio. ''Ik heb een leuke opdracht voor jullie'' Rusine ging recht op zitten. ''Ga verder...'' zei ze rustig. ''Er zijn mensen bezig met jullie zaken onder andere mijn vriendin, maar zij zal jullie niet lastig vallen daar zorg ik voor'' zei hij met een grijnsje. ''Het hoofdpunt graag'' zei Rusine toonloos. Akio keek haar dodelijk aan maar ging verder, ''Er zijn iemand die jullie voor me kunnen opruimen''
''Die iemand is best beroemd en heeft vele camara's om zich heen'' ''Een uitdaging dus?'' zei Rusine kort. ''Meer dan dat...'' Rusine keek hem geinterseerd aan. ''Ga door'' ''Die iemand in niemand anders dan L...'' Rusine greens en keek even naar Kira. ''L?'' ''Waarom dat zo?'' ''L vormt een bedreiging voor ons, hij zit er altijd boven op en dat moet stoppen'' Rusine greens. ''Komt voor elkaar, Akio maak je maar geen zorgen'' ''Als hij ons heeft gezien is hij zo mak als een lammetje'' ''Dat hoop ik dan maar!'' snauwde Akio.

Kira keek op met grote ogen. "Mijn broer" Zei hij geschokt. Maar eigenlijk vond hij het niet erg. "Ik weet hoe ik hem kan opruimen" Zei Kira met een girjns. "Rusine, doe je mee?" Zei Kira duivels.

Rusine sprong op. ''Met genoegen'' zei ze poeslief wat gewoon eng was bij haar. Akio greens kort. ''Jullie kunnen gaan!'' ''Zorg dat het gebeurt zo snel mogelijk! Of willen eindige als Ryan'' Rusine keek Akio aan. ''Hoe durft u ons met die zwakkeling te vergelijken!'' ''Wij maken geen fouten in ons werk en wij laten geen sporen na'' ''Goed ik weet genoeg aan de slag!'' Rusine knikte kort. Ze keek Kira aan. ''Zullen we gaan sweetheart'' zei ze met een enge grijns.

Kira knikte. "Let's go.." Zei hij met een duivelse grijns die je de stuipen op het lijf konden jagen.

((Topic uit.. begin jij nieuwe topic? :3))

Rusine greens en pakte zijn pols vast. ''Bye Bye Akio, Have fun with your girlfriend'' zei ze met een grijns. Akio keek haar vernietigd aan. De deur ging dicht met een klap. ''Let's play'' zei ze kill.

[Topic uit, nieuw topic in het afgelegen straatje]