Overhoring 1: Daniël

Na die opmerking van Ryan fronste Alisa haar wenkbrauwen even maar schudde daarna haar hoofd. Ze nam weer plaats aan het bureau tegenover Danny. ''goed.. waar waren we?'' ging Alisa licht verward verder.

Eve schudde haar hoofd. " Goed.. ehm.. Waar waren we. weet je die mannen te omschrijven daniel?" Vroeg Eve weer en keek hem serieus aan, Daniel schudde zijn hoofd. "Ze hadden een Bivakmuts op" Eve knikte. "Ryan was het in ieder geval niet, want die had geen bivakmuts op. die stond achter de balie, toch?" Daniel knikte. "Hij is wel beschoten, tussen zijn schouderbladen in en een paar keer in zijn zij" Er liep een rilling over haar rug. Eve had ook een litteken tussen haar schouderbladen in..

''enig idee waarom de winkel werd overvallen? hadden jullie families vijanden of iets dergelijks..'' vroeg Alisa weer terwijl ze Daniël strak aan keek.

Daniel slikte. "Ryan's vader is mafia" Bietste hij op en keek zenuwachtig naar Eve. "Maar ik weet niet of Ryan mafia is, ik ben zeker van niet. ik heb hem nooit met een geweer gezien ofzo" Eve knikte, "Of hij verbergt het.." Zei ze en typte weer op de pc.

Alisa pakte vlug haar kladblok uit haar kontzak en begon te noteren wat Daniël haar zo juist had verteld. ''Mafia hè.. hm.. en jouw familie? enige vijanden..?'' vroeg Alisa terwijl ze haar kladblok weer dichtklapte.

"We hadden wel concurenten" Zei hij en keek wat voor zich uit. "Maar die zouden zoiets toch nooit doen.." Eve typte nog steeds en bleef strak naar het beeldscherm kijken. Daarna keek ze Daniel even aan. "De informatie die je zojuist hebt gegven.. dat hij Mafia is..van wie weet je het" vroeg Eve en zat klaar om weer te typen. "Van Ryan zelf" Gaf Daniel toe en nam een slok van het water dat voor hem was neergezet door Clarence.

''heeft Ryan je ooit betrokken bij een zaak van zn vader, je weet wel, geprobeert je over te halen om ''mee te doen'' met het mafia gedoe?'' vroeg Alisa toen.

Daniel schudde zijn hoofd. "Nee" Zei hij vastbesloten en dronk het water op.

''is Ryan ooit betrokken geweest bij een zaak van zn vader?'' probeerde Alisa.

Daniel dacht na. "Niet dat ik weet" Zei hij zonder te twijfelen, hij kraakte wat met het plastic bekertje waar het water in had gezeten.

((Ik ga ff douchen..))

''Hm.. oke..'' zei Alisa en ze wreef even in dr gezicht. ''waar was jij gister tussen 23.00 uur en 00.30''

"Thuis op de bank met m'n moeder, we keken naar een film over de ondergang van de wereld.. Knowing, als ik het me goed herinner" Daniel bleek er niet over nagedacht te hebben. "Goed. Alisa, ik denk dat we genoeg weten." Zei Eve om het gesprek te beëindigen.

Alisa knikte instemmend en stond op van haar stoel. ''bedankt voor je medewerking, Daniël.. je mag gaan.'' zei ze ten slot.

Daniel knikte. Deze twee zou hij never nooit meer pesten.. Hij stond op en knikte Eve nog toe, Sorry van je gezicht" Zei hij, eerst dacht Eve dat het weer een domme opmerking was maar daarna wist ze het. ze legde een hand op haar gezicht, het was nog steeds dik. "Het is al goed" Zei ze en glimlachte vriendelijk.

Alisa sloot de deur achter Daniël en zuchtte luid toen hij de deur uit was. ''Wat moeten we hier nou mee?'' zei Alisa terwijl ze zich weer in haar stoel liet ploffen. ''Ryans en Danny zijn vrienden omdat hun ouders erg close zijn. Maar Ryans vader is een mafia en vermoeddelijk had ie ook vijanden dus zou het goed kunnen dat hun winkel door andere mafia's was overvallen.'' vatte Alisa grof samen.

"Misschien is de dader van de dood van het meisje wel dezelfde als die de winkel toen heeft overvallen" Was een Conclusie die Eve trok en liet zich weer zakken in de stoel. "We hebben heel.. heel veel koffie nodig al willen we deze nacht overleven" Zei Eve en kraakte haar vingers waarna ze vervolgens op de computer wat typte.

''Wat moet de dader van de winkeloverval nou met een meisje dat hier op school zit?'' vroeg Alisa zich af. ''en dan nog wat.. Ryan die zomaar opeens met bewijs materiaal komt.. en hoe wist hij dat we hier zaten..?'' begon Alisa weer.

"Daniel had hem geinformeerd, viel je het niet op, met z'n mobieltje en zo?" Zei Eve en keek Alisa aan. Waarschijnlijk had alleen Eve het opgemerkt.

''waarom zou Daniël aan Ryan vertellen waar wij zitten? Ik bedoel, wat heeft dat voor nut..''

"Je wilt niet weten wat ik Master Akio vertel" Zei Eve giechelend en zwiepte haar benen op het bureau. "Clarence! Koffiiee!" Gilde ze, waarna Clarence met twee kopjes koffie aan kwam. "Dankje schat." Zei Eve en dronk haar koffie.

''nou.. vertel..'' vroeg Alisa terwijl ze aanschoof bij Eve.

Plots ging Eve's mobieltje af. Ze keek op het schermpje. "Onbekend.." Mompelde ze en nam de telefoon op. "Hello.. eve's speaking.." Zei ze zo amerikaans mogelijk en bekeek haar nagels. "Eve..You think you can escape from me?" Was het te horen aan de andere kant. Eve's hart sloeg een slag over en ze klapte de mobiel weer meteen dicht. ' tom! Het.. het was Tom.." Zei ze en slikte. Haar 'vriendje', wie haar twee jaar lang had mishandeld, had haar gebeld. "Nou, dat soort dingen dus" Zei Eve helemaal in de stress geschoten en haalde haar benen van het bureau. "Hij stalkt me!" Piepte ze en keek naar het schermpje. Een nieuw bericht..

Plots schoot Alisa iets te binnen. ''wat nou als Tom de dader is? Misschien wil hij je ''bang'' maken en heeft daarom een van je schoolgenoten vermoord.. of hij is gewoon gek.. as usual''

Eve knikte. "Hij is gewoon gek." Ze hief haar shirt ietsje op zodat haar heup zichbaar was. " En zo'n litteken heb ik ook tussen m'n schouderbladen in zitten" Zei ze en keek wat voor zich uit. " Zal ik het smsje lezen?" Vroeg ze en hield haar duim voor de 'open' knop.

Alisa knikte. ''doe maar..'' zei ze en ze zette haar koffiebeker aan haar lippen.