Old memories..

Andrew greens. "Oh.. en wat is dat.." Hij wees op Chriss's hand. "Een ring..?" Zei hij, hij keek Ryan aan. "Ja, een ring.. en ik ben er trots op" Zei hij en glimlachtte.

Chriss keek op terwijl ze haar riem vast maakte. ''eh.. ja.. das.. een ring..'' zei ze wat droogjes maar haar ogen glommen van trots toen ze er naar keek. Ze keek even opzij naar Ryan en stapte daarna in haar schoenen.

Ryan greens. "Ja Andrew, nu jij nog.." Zei hij en pakte Chriss' hand vast. "Ik wil wel met jou trouwen hoor Ryan" Zei Andrew voor de grap en gaf een stootje op zijn bovenarm.

''Te laat.. ik ben de gelukkige..'' antwoorde Chriss. Plots voelde ze haar mobiel trillen in haar zak. Ze gritste 'm uit haar zak en keek op het display; een smsje van JC. Chriss' gezicht vertrok meteen toen ze het smsje las. 'Ga weg bij hem! Je kent de regels..' stond er. Chriss straalde doodsangste uit en keek Ryan aan. Ze trok haar hand terug. ''Ik.. moet gaan..'' zei ze toen en ze keek of ze niets vergeten was op de grond..

Ryan keek Chriss verbaast aan. "Wat is er..?" Zei hij, maar liet Chriss toch gaan. Hij zuchtte. "Die gasten die achter haar aan zitten.. Ik vermoord ze nog eens, net als die barman" Zei hij en gromde binnensmonds.

Chriss liep naar Ryan toe. ''Alsjeblieft.. hou je er zoveel mogelijk buiten.. oké? beloof me dat.. '' zei ze en ze keek hem dringend aan.

Ryan keek Chriss aan met een dwangmatige blik in zijn ogen. "Maar.. Die gozers zitten achter je hol aan Chriss, ik kan ze allemaal doodbijten als je dat wilt" Zei hij en keek haar weer aan.

Chriss schudde haar hoofd en keek Ryan serieus aan. ''nee Ryan.. zo makkelijk is dat niet..'' zei ze. ''Alsjeblieft, beloof me dat je je er buiten houd.. Ryan.. doe het voor mij..'' probeerde ze. Ze mocht Ryan er neit mee belasten. Ze had nu zelf al genoeg problemen en als die gozers ook nog achter Ryan aan zouden gaan zitten, zou het nóg erger worden..

"Mij kunnen ze toch niet doden, en dat weet je.. ik ben een geboren vampire, ik ben niet zomaar neer te schieten met een geweer Chriss" Zei Ryan, hij keek Chriss nogmaals aan.

''ook niet met een geweer van vampire hunters..?'' vroeg Chriss weer. Ze hoopte dat Ryan het begreep dat hij absoluut niet veilig was bij haar..

Ryan keek Chriss hopeloos aan. "Maar ik.." Hij zuchtte en keek geirriteerd weg. "Dan schieten ze me maar dood" Zei hij dit keer.

Chriss schudde haar hoofd. ''Dat zou ik nooit toelaten.. en dat ga jij ook niet doen..'' zei ze streng. Ze legde een hand op zijn wang. ''Ryan.. nogmaals; bemoei je je er niet mee.. dat wil ik je niet aan doen.. oké.. ik moet nu écht gaan..'' zei ze en ze drukte nog een laatste tedere kus op zijn mond.

Ryan wou nog in de kus meegaan maar voordat hij het wist was Chriss al weg. Andrew keek hem aan. "Je hebt d'r wel uitgekozen zeg.." Zei Andrew en greens. "Pas maar op, dadelijk bijt ik jou nog dood" Zei Ryan opgefokt, hij liep richting de deur.

Met haastige passen liep Chriss de straten door. ''fuck fuck fuck fuck..'' mompelde ze in zichzelf. JC zou dr vermoorden als hij wist wat ze gedaan had vanavond. Want aan zn smsje te lezen was hij niet al te blij. Nog 2 huizenblokken verder, dan was ze thuis. Of nouwja, thuis.. dan was ze bij dr appartement die JC voor dr gehuurd had. Ze had bijna alles van hem; een huis, geld, kleding.. En soms kocht hij dingetjes voor haar om dr 'gelukkig' te maken. Maar dat werd ze dr niet echt van. Want er was maar één iemand die haar gelukkig maakte en dat was Ryan. (agoshi, is dat niet lief xd)

Wat zenuwachtig peurde Chriss de sleutel in het sleutelgat en draaide deze om. Ze klikte het licht aan en liep direct naar haar bed waar ze zich neer liet ploffen. Plots hoorde Chriss een vreemd geluid. Het klonk als een dichtslaande deur. Chriss liet zich van haar bed afglijden en wilde gaan kijken wat er aan de hand was toen ze oog in oog stond met JC.. Jerremey Callabero

Ryan sloeg aggresief tegen de muur, hij had dwars door het steen geslagen. Maarja, hij was echt onwijs sterk, dat kwam door zijn vampierengedaante. dus dit was nog normaal. als hij wou kon hij een olifant doden, of een auto optillen ofzo. Andrew liep naar hem toe. "Dude.. dude, rustig.." Zei hij. "Nee Andrew, ik Weet wat er gaande is bij chriss. ik ben niet voor niets geboren met telepatische krachten" Zei hij en keek Andrew doordringend aan.

Chriss schrok zich kappot en deed voor de zekerheid een stap achteruit. ''JC..w-wat.. doe jij hier..?'' vroeg ze zenuwachtig. Plots herinnerde Chriss zich dat ze de ring van Ryan nog omhad. In een snelle beweging liet ze de ring in haar broek glijden. Niet in haar broekzak, maar echt ín haar broek. Dreigend kwam JC op haar af en bleef op nog geen meter afstand van haar stilstaan. Chriss kromp wat ineen, hij zag er kwaad uit. ''Mij een beetje lopen te bedriegen he..'' zei hij kwaad. *PATS* hij gaf Chriss een rake klap in haar gezicht. Chriss deed niets. Ze kon wel janken. ''Na alles, werkelijk ALLES wat ik voor je heb gedaan, ga jij een potje lopen zoenen met een of andere gozer die je in de discotheek tegenkomt? BEN IK DÁT VOOR JE WAARD..'' riep hij en hij hief zijn hand weer op maar sloeg dit keer niet. Chriss deed weer een stap naar achter en dook nog verder ineen. ''Ik wíst gewoon dat ik je niet alleen kon laten.. ik zij 'have fun' niet; lebber de eerste beste af die je tegen komt.'' schreeuwde hij haar toe. Diep van binnen was Chriss zoooo blij dat hij alleen wist over het zoenen en niet over...eh.. dat andere.. ''Ik HOU van je Chriss.. dat weet je toch..'' zei hij nu op een poeslieve toon en hij streelde haar wang. Chriss deisde weer achteruit omdat ze dacht dat hij haar weer ging slaan. Er viel even een korte stilte. Een PIJNLIJKE stilte. Joey zuchtte en draaide zich om. Hij liep naar de deur maar voordat hij wegging, keek hij nog even naar Chriss. ''Dit flik je me niet nog eens, Chriss.. en we houden die 'vriend' van jou.. in de gaten..'' zei hij en hij trok de deur met een harde klap achter zich dicht. Chriss liet zich op de grond zakken en barste in huilen uit. Als ze Ryan 'in de gaten' zouden houden, was er grote kans dat ze hem helemaal inelkaar zouden rammen...

Dit voelde niet goed. Ryan tikte Andrew op zijn rug. "Haal je vrienden, we gaan die JC eens een lesje leren" Zei Ryan en een grijns verscheen op zijn gezicht. dit zo World war 3 worden..

Vlug liep Chriss naar de deur en deed alle 4 de sloten op slot. Haar hart bonkte zowat in haar keel. Ze MOEST weten wat ze met Ryan zouden gaan doen. De laatste keer dat ze iemand 'in de gaten' hielden, werd de arme jongen helemaal in elkaar geslagen door 5 mega spierbundels die ook nog eens fullblood vampires waren. Ja, als het om de handlangers van JC ging, was hij echt goed voorbereid! De jongen mocht blij zijn dat hij nog kon adem halen toen JC en zijn 'vrienden' met hem klaar waren. Want Chriss kende de 'spullen' die JC gebruikte in een gevecht; het was vampire bestendig maar werkte ook zeker effectief op mensen of andere wezens. In gedachte zach Chriss Ryan al hulpeloos en onder het bloed op de grond liggen. Wild schudde Chriss haar hoofd, ze dacht dat ze gek werd. Ze graaide haar mobieltje uit haar zak en toetste het nummer van JC in. Hij ging over... een keer... twee keer... ''Ja..?'' klonk het nors aan de andere kant van de lijn. ''Wat ga je met hem doen...'' riep Chriss paniekerig. JC zuchtte. ''Ga slapen Sara..'' zei hij wat geirriteerd. ''JC.. WAT GA JE MET HEM DOEN... WAT..??!'' schreeuwde Chriss. Maar hij had al opgehangen.. ''GODVERDOMME...'' krijste ze en ze smeet haar mobiel tegen de deur aan. Hierdoor vloog de batterij eruit en belandde voor haar kleding kast. Huilend liep Chriss naar haar bed en liet zich neerploffen. Plots voelde ze wat prikken en herrinerde zich dat de ring nog in haar broek zat. Vlug haalde ze 'm dr uit en schoof 'm om haar vinger. Ze bleef er even naar staren en hoopte dat ze Ryan niet zouden vinden, waar hij ook was...

((Jongen, kan jij gedachten lezen ofzo? Ik wou Ryan laten bellen xd maar denk maar niet dat hij Chriss niet zal vinden >8D))

Andrew klapte zijn mobiel open. Hij toetste een nummer in en hield hem aan zijn oor. "Ik ken wel iemand.." Zei hij met een grijns. De telefoon ging over. "Yo.." Zei hij eerst, en was even stil. "Hmm?" Klonk het aan de andere kant. "BB.. Je moet ons helpen" Ryan's gezicht vertrok. "JIj gaat met moordenaars om" Zei hij en deed een stap achteruit. Hij bedacht zich iets. Hij was nu toch aan hun kant? Dus was er geen reden om bang te zijn.. "Waar ben je?" Klonk het aan de andere kant, en toen Andrew hem dat had uitgelegd, werd er zonder iets te zeggen opgehangen aan de andere aknt. "Dit kan nog eens bloedereig aflopen.." ei Andrew met een brede grijns.

[nee kan helaas geen gedachten lezen xd k zitop ds dus alles gaat sloom D:]

Chriss voelde even aan haar wang. Hij voelde dik en pijnlijk aan en de afdruk van de hand was goed te zien. Wat afwezig staarde Chriss uit het raam. Ze moest iets doen. Ze sprite naar de deur en zocht haar mobiel en de batterij bij elkaar. Daarna liep ze naar haar bed toe en schoof het raam open. Twifelend keek ze naar beneden. Dat was zeker 4 hoog. Chriss slikte even maar zwiepte toch haar been uit het raam. Toen ze enkel nog met haar handen aan de buitenkant van het raam hing, liet ze zich vallen...

((WTF CHRISS PLEEGT ZELFMOORD!? NU NET DAT ZE MISSCHIEN ZWANGER WORD EN GAAT TROUWEN!?!?! xDXDXDXDXD))

Ryan opend eook zijn mobiel en toetste het nummer van Chriss in, tenminste, van Sara. Hij legde de telefoon aan zijn oor en wachtte af. Hij ging over.. een keer, twee keer.. drie keer. Gespannen wachtte hij af.

((CHRISS PLEEGT GEEN ZELFMOORD LULLO XD.. ze 'ontsnapt' via het raaam..xd))

Chriss liet zich vallen en kreeg hier en daar wat takken in haar gezicht. Even, heel even, voelde het alsof ze vloog. Maar dit moment werd ruw verstoord door de harde klap die ze maakte. Met een doffe klap kwam Chriss op dr rug neer in het gras en rolde zo in een van de dornstruiken. Door de harde klap voelde het alsof alle lucht uit haar longen werd geperst en Chriss snakte naar adem die ze bijna niet kreeg. Het gevolg; een erge hoestbui. Ergens in de verte hoorde ze de doffe tune van haar mobiel afgaan. Chriss voelde haar hoofd bonken en ze begon wat wazig te zien. De tune van haar mobiel leek steeds harder af te gaan. Langzaam taste Chriss naar haar mobiel die in haar broekzak zat. Zonder te kijken wie het was nam ze op. ''.......... *weer een hoestbui* .......... Hallo? .......''

Ryan begon meteen te praten. "Sara, waar zit je? We komen er aan" Inmiddels stonden ze al buiten. Er kwam een jongen in de verte aanlopen, Met een bebloed hockeymasker. Ryan's hart sloeg een slag over van angst. Ja, ook Ryan was bang. Andrew zag het. "Niet bang zijn, hij staat aan onze kant" Legde hij uit. "Waar ben je...?" Vroeg hij nogmaals.

Chriss kneep haar ogen even dicht. Het felle licht van de lantaarn deed pijn aan haar ogen. Langzaam probeerde ze de woorden van Ryan door haar hoofd te laten door dringen. ''W-wat.... wie is dit...? waar ik ben...'' zei ze toen. Voorzichtig draaide Chriss zich op haar buik en keek even rond. Tja, waar was ze. ''Ik...'' zei ze. Jeez, ze moest wel heel hard gevallen zijn dat ze het niet meer wist. Chriss keek omhoog. Ze zag een raam open staan. Plots schoot haar het weer te binnen. Ze was uit het raam gesprongen. ''in de bosjes..'' zei ze een beetje droog. Ze bekeek haar armen even, die zaten onder de schrammen. Maar haar ring was nog in goede staten..

"Welke straat?" Vroeg Ryan weer. Hij hield Kira strak in de gaten, en wierp een blik op de koffer die hij bij had, het leek op een grote gereedschaps koffer. Ryan vroeg zich af wat daar in zat.. maar hij kon het bijna al raden.