Old memories..

Het was erg druk in de disco. Veel jonge maar hier en daar ook oudere mensen die helemaal uit hun dak gingen op het gedruin dat uit de boxen van de DJ kwam. Er waren ook een paar mensen die zich 'terug trokken' aan de bar. Daar was Chriss er één van. Of nouwja, Sara. Sharajekov was haar nieuwe naam. Wat ongeduldig tikte Sara met haar vingers op tafel. Haar ogen flitste de discotheek door. Ze zocht iemand. Of meerdere personen. Mensen die drugs, wapens of andere illegale dingen wilde kopen of verkochten. Dat was nou eemaal haar taak geworden. Deed ze het niet? Zou ze verraden worden en moest ze terug naar Japan waar haar waarschijnlijk een doodstraf te wachten zou staan. Sara werd uit haar gedachte gestoord toen ze werd aangestoot door een man. Het was de bar man. ''Ehm, het is hier verboden om te roken mevrouw..'' zei de barman met een klein stemmetje en hij wees op de sigaret die Sara vasthield. Sara trok een wenkbrauw op. ''Fuck you..'' zei ze droog en ze richtte haar aandacht weer op de mensen in de disco. De barman zei niets en ging vlug weer achter de bar staan.

Een paar minuten later drukte Sara toch haar sigaret maar uit, ze had geen zin in gezeik met de manager enzo. Ze zuchtte en ging wat nonchelant met haar benen over elkaar zitten. Ze bekeek haar schoenen even; het waren lange, zwarte naaldhakken waar ze onderhand redelijk op kon lopen. Sara glimlachte even, heeel even. Ze dacht aan vroeger, in hotelle miracle. Toen had ze gezworen aan Ryan dat ze néver nooit meer hakken aan zou doen. En moest je nu eens zien; totáál het tegenovergestelde van wat ze vroeger was. Ja, alweer 3 hele lange jaren geleden. En die tijd zou ook nooit meer terug komen. Sara schrok op uit haar gedachte toen ze haar mobiel voelde trillen in haar zak. Ze viste haar mobiel uit haar spijkerbroek en zag een onbekend nummer.. JC dus. ''Sara'' nam ze wat kortaf op. ''Sara, honey.. hoe gaat het daar..'' klonk een beetje flirterige mannen stem aan de andere kant. ''Mwa, gaat. Niet echt veel 'kanidaten'.'' beantwoorde Sara zijn vraag. ''o, oke.. weetje wat, neem de rest van de avond maar vrij.. en have fun..'' klonk het weer. ''écht? thank!'' antwoorde Sara wat opgetogen. 'have fun' betekende vaak dat ze een bloedprop te grazen mocht nemen. ''ghehe.. love you..'' zei JC. ''love you..'' zei Sara erg overtuigend. Toen ze hoorde dat JC had opgehangen, trok ze een gezicht. 'Love you'?? het werd steeds erger... Om eerlijk te zijn walgde ze er van dat hij dit deed, maar zonder hem had ze helemaal niets. Hij zorgde tenslotte voor haar onderdak, eten, kleding en andere 'spullen' die ze nodig had. Én als ze niet deed wat hij haar beviel, werd ze verraaden.. Sara liet haar blik nogmaals glijden over de dansvloer maar dit keer zocht ze naar een prooi..

Wat slenterig kwam Dylan, Oftewel Ryan, naar binnen lopen. Achter zich liep zijn naamgenoot, de gast die werd gezocht, en schuilde onder de naam Andrew. Dylan was gedwongen om met hem mee te gaan, en dat was hem ook gelukt ook. Hij zuchtte diep en keek de discozaal rond. "Oke, kan ik nu weer gaan.." Zei hij verveeld, en draaide met zijn ogen. "Or i'll 'spice' things up in this room..." Dreigde Dylan en een psychopatische grijns kwam van oor tot oor op zijn gezicht. meestal bedoelde hij daarmee dat hij de boel weereens op stelte ging zetten met zijn psycho gedrag, het gedrag van een moordenaar, terwijl hij dat niet was. Andrew gromde binnensmonds. "Nee, je gaat je gedragen, ik heb je niet voor niets meegenomen" Zei hij en liep de zaal binnen. Eigenlijk ging Dylan bijna meteen aan de bar zitten, en keek wat voor zich uit. hij zag Sara niet zitten, zijn grijszilvere ogen, wat erg uniek was, waren gericht op de barman. Hij volgde elke beweging van de arme man die zo een slachtoffer zou zijn.

Sara had het zo druk met het zoeken naar een 'slagtoffer' dat ze de binnekomst van Andrew en Dylan helemaal niet in de gaten had. Sara's oog viel op een jongen die aan het dansen was met 7 hoeren om hem heen. Sara greens. Een uitdaging, daar hield ze wel van. En zo niet, dan toch. Sara wilde opstaan maar kreeg toen in de gaten dat iemand naar haar keek. Sara keek even opzij en zag daar een man zitten met een stoppelig baardje. Sara herkende de man, het was één van de vele 'handlangers' van JC. Sara zuchtte. JC kon haar ook niet één keer alleen laten, nee.. er moest altijd iemand zijn die een oogje in het zeil hield. Maar dat zou haar avond deze keer verpesten. Nee, deze keer niet. Sara gooide haar haren naar achter en liep voorzichtig op de jongen af.

DYlan keek op, en zag Sara lopen. Ergens, ergens herkende hij haar van. "Chriss.." Fluisterde hij zacht, hij moest gelijk aan haar denken. Dylan zuchtte, en keek het meisje na. Hij wist niet dat zij Chriss was, en al helemaal niet dat ze op hakken zou lopen. Toch stond hij op, hij versnelde zijn pas en legde zijn hand op haar schouder. "Zeg.. ken jij, ken jij Chrisstina williams?" Vroeg hij en keek Sara recht in haar ogen aan.

Sara had de jongen in haar vizier en ze zag hem kijken. Hij wenkte haar en ze nam als het ware zijn 'aanbod' aan. Plots werd ze tegen gehouden door een hand. Wild draaide Sara zich om. ''BLIJF MET JE POTEN VAN ME...'' zei ze maar ze maakte haar zin niet af toen ze zag wie haar had tegen gehouden. Als getroffen door donder bleef Sara roerloos staan. Dat.. dat kon niet.. Terwijl Sara Ryan bleef aanstaren hoorde ze vaag de woorden die de jongen uitsprak. Hij vroeg of ze Christina Williams kende. Natuurlijk kende ze haar, zij wás haar. Maar, dat mocht hij niet weten. Vlug wierp Sara een blik naar de man die haar net ook in de gaten hield. Sara mocht niemand maar dan ook niemand laten weten dat zíj niet was wie ze eigenlijk was. Want als maar ook één iemand het wist, werd hij afgemaakt. En Sara vreesde voor Ryan's leven..

"Mag ik vragen hoe je heet?" Vroeg Dylan, en beet hoopvol op zijn lip. Hij kreeg antwoord, maar Dylan keek teleurgesteld weg. "Oh. Sorry dat ik je lastig viel" Zei Dyaln kortaf, hij wou zich omdraaien. "Geen succes bij de jongens, Ryan?" Vroeg 'Andrew' Aan hem, Dylan zuchtte diep. "Hou je er buiten" Zei hij weer kortaf.

Sara bleef nog staan waar ze zo net stond. Het liefst wilde ze Ryan achter na lopen en hem omhelzen en hem alles uitleggen wat er gebeurd is de afgelopen 3 jaar. Maar als ze dat deed.. zou het niet goed aflopen.. met hen allebei niet! Sara slikte. Ze moest Ryan duidelijk maken dat zij het was, Chriss.. maar hoe. Ze dacht na. Ze zou hem moeten opwachten. Sara liep terug naar de bar en zocht een plekje uit, vlak bij het plekje van Andrew en Ryan. Ze zou hen de rest van de avond in de gaten moeten houden.

[laatste post.. ik moet naar toneel les.. ben vanaaf zéker weer online ^^!!!]

Dylan ging weer op zijn oude plek zitten. Hij staarde wat voor zich uit. "Andrew, ik ga het een beetje opleuken hier." Zei hij terwijl hij de barman aanstaarde met een grijns. De man bleek best wel benauwd, wat wou je anders als er een jongen mmet zilveren ogen je aan zat te staren. Ryan's ogen schoten naar een rode kleur, hij sprong over de bar heen en greep de man vast bij zijn kraag. Sommigen begonnen te gillen, maar niemand kwam om de arme man te helpen. Langzaam en ruw trok Ryan de barman de toonbank over. "Your'e dying right now" Zei Ryan met een grijns, hij zette zijn nagels in de nek van de man, trok hem dichterbij en beet hem in zijn nek. Andrew facepalmde. "Ryan! Dude, doe rustig!" Hij probeerde Ryan van de man af te trekken, maar ryan blies hem af als een kat die boos was. Dit ging niet goed aflopen..

Sara hield haar ogen gericht op de twee. Ze herkende 'Andrew'. Hij was vroeger de beste vriend van JC, wist Sara. Maar dat was nu best wel verwatert aangezien ze elkaar niet meer hebben gezien sinds een lange tijd. Sara had JC maar één keer gezien. Toen hij haar kwam bezoeken in de gevangenis. Plots zag Sara dat Ryan wild werd. Wilder dan vroeger, wist ze. Uit een reflex stond Sara op. ''RYAN.. NEE..'' Gelijk hierna drukte ze haar handen tegen haar mond. Met grote ogen staarde ze naar Ryan en hoorde hoe haar woorden na galmde.

Ryan zijn ogen werden groot. Chriss.. schoot het door zijn hoofd. Hij liet de man uit zijn handen glijden, zijn vingertoppen en gezicht zaten onder het bloed. Hij keek Sara aan, en een glimlach sierde zijn gezicht. Spreek mijn naam alstjeblieft niet uit.. Las Ryan in haar gedachten. "Sara." Zei Ryan zacht, zijn glimlach werd breder, hij stond stil, totdat hij haar om de nek vloog van blijdschap.

Godzijdank had Ryan naar haar geluisterd. Niet veel later voelde ze zijn armen om haar heen, en oh wat voelde deze goed aan. Sara sloot haar armen stevig om hem heen en begroef haar hoofd in zijn nek. Vele tranen vloeide en Sara had het gevoel alsof ze nooit meer los wou laten. ''ik dacht dat ik je kwijt was..'' fluisterde Sara heel zacht onder het huilen door. Op dit moment kon het haar geen reet schelen wat 'de regels' waren..

"Je bent me nooit kwijt geweest, Sarah. A Vampire always returns to his true love. no watter what" Fluisterde hij in haar oor. Andrew greens breed. "Toch wel succes bij de dames.." Zij hij met een nonchalante glimlach. Ryan negeerde Andrew, hij was allang blij dat Chriss terug was.

Sara sloot haar ogen even. Het oude vertrouwde gevoel was weer terug. Het voelde alsof ze nooit uit elkaar waren geweest. Een glimlach verscheen op haar gezicht, iets wat in geen 3 jaar is gebeurd. En langzaam liet ze Ryan los. De meeste mensen die denet stonden te kijken waren alweer bezig met iets anders, en al zou het.. het kon dr niets schelen. ''waar was je..'' zei Sara tot slot en ze veegde wat laatste tranen weg.

"Waar was jij?" Vroeg Ryan, hij glimlachtte breed. "Jij ging terug naar Amerika..en je kwam niet meer terug" Zei hij en pakte haar handen vast. hij was zo blij. Hij zag dat een man met een stoppelbaard hun dringerig aankeek. "Wil je net zo als die barman eindigen?" Snauwde Ryan naar de man, en hij wees naar de barman, die bewusteloos op de grond lag.

Sara vouwde haar handen in die van Ryan en keek even blij als hem. Maar toen Ryan begon over waar zíj de afgelopen 3 jaar had uitgehangen, keek Sara vlug naar de man die hen in de gaten hield. Daarna draaide ze zich weer om naar Ryan. ''dat.. leg ik later nog wel uit..'' probeerde ze. Dit was link, één verkeerd woord en alles was voorbei.

((*werkt aan gothic lolita*))

Ryan knikte. "Goed." Zei hij. "Sara, kom eens hier?" Zei Ryan met een grijnsje, hij keek haar vragend aan, hij was iets van plan, maar wat.

((ghehe.. can't wait ^^))

Sara keek een beetje droog naar Ryan. ''Ryan.. ik ken die blik wel..'' zei ze een beetje plagerig en keek hem wat onderzoekend aan. Ze wist gewoon dat hij iets wou doen, maar wat..

(omg lol.. zie wij hebben dezelfde eind-tekst-ding xd en ik heb echt qqpost vandaag xd)

Ryan greens, en liep naar Sara toe. Hij drukte eventjes zijn lippen op die van haar. "Zo.. na 3 jaar mag dat wel he" Zei hij, een vampiertand was zichtbaar wat hem een ondeugende uitstraling gaf.

Sara greens en keek even om zich heen. Daarna trok ze Ryan aan zijn shirt als 'teken' dat hij haar moest volgen. Ze liep richting de openbare toiletruimte die meestal verlaten was, omdat de wc smerig waren. Maar dat maakte dit keer niet uit. Eenmaal bij de toiletten aangekomen, duwde Sara Ryan lichtjes tegen de muur aan en keek hem aan met een speelse schittering in haar ogen. Daarna kuste ze Ryan teder op zijn mond. Er waren gewoon geen woorden voor hoe erg ze hem gemist had.

((xd ghehe, ik kan nog steeds niet wennen aan Ryan en 'Sara'.. Chriss klinkt gewoon zo.. beter? fzo xd))

Ryan volgde Chriss, of.. Sara, en toen ze aankwamen werd hij tegen de muur aan gedrukt. Hij greens, twee lippen werden op de zijne gedrukt. Hij kustte teder terug, en sloot zijn armen om Sara heen. "Sara, waarom heb je een schuilnaam?" Fluisterde Ryan zacht, alsof er iemand was die hen kon afluisteren.

Chriss stopte even en keek weg. Ze opende haar mond om Ryan antwoord te geven maar er kwam niets uit. ''Ik..'' begon ze. Chriss zuchtte en liet zich zakken op een wc bril. ''Ik word gezocht..'' zei ze bijna onhoorbaar.

Ryan keek Sara bijna geschokt aan. "Je.. je word gezocht..?" Ryan ging nieteens vragen waarom. Dat kon ze heus wel zelf vertellen. Hij zuchtte. "Ik ook, maar dat is verleden tijd. dat weet je zelf ook wel. I murdered a cockkroach." Zei hij en zuchtte, hij keek wazig naar de muur.

''Ja.. gezocht.. voor iets wat ik niet heb gedaan..'' zei Chriss. Plots stond ze op en keek om zich heen. Daarna trapte ze elk hokje van de wc open om te kijken of er niet iemand hen aan het afluisteren was. Chriss zuchtte opgelucht toen ze zag dat alles leeg was. Daarna ging ze voor Ryan staan. ''Meer kan ik je niet vertellen.. nu niet, iniedergeval..'' zei ze bijna geruisloos.

Ryan knikte. "Al genoeg info gehad.." Zei hij. "Mijn broer, hij was lastig." Zei hij en zuchtte even. "En heeft iets veroorzaakt dat ik je nog nooit heb laten zien, maar, dat bespaar ik je" Zei hij en friemelde wat aan de onderkant van zijn shirt.