Rusine's opdracht van de vreemde

Rusine stapte achterop en sloeg haar handen om Kira heen. ''Waarom vermoord je hem dan niet, ik bedoel je heb een wedde schap weet je nog'' zei Rusine rustig.

"Hij blijft toch mijn broer.. maar weet je.. ik zal hem toch vermoorden" Zei hij en gromde binnensmonds. "Maar ik had ook een belofte met hem.. als hij ons niet zou veraden, zouden wij hem niks aandoen" Zei Kira. Maar hij kon he took gewoon als Korosu spelen, altijd vals..

Rusine schudde haar hoofd. ''Wie zegt dat killers zich aan hun belooftes houden?'' zei ze rustig. Aangezien ze nog niet reden hoefde ze hem nog niet echt vast te houden. Met één hand ging ze door zijn haar.

Demian werd ondertussen afgevoerd door een Ziekenwagen, naar het ziekenhuis. Eigenlijk was het best triest, een jongen, die alleen nog maar zijn broers had, waarvan er eentje in de gevangenis zat opgesloten.
Kira snoof. "Dat is waar.." Zei hij en liep verder met Rusine.

((Eigenlijk is het inderdaad best zielig. kunnen ze hem ook niet gewoon afmaken? D:))

(( Hij mag blij zijn dat hij nog leeft en trouwens zijn broer ontsnapt toch en wie moet er voor het kleine broertje zorgen? ))

Rusine keek Kira aan. ''Kira, het spijt me van die beet. Ik wou je echt niet bijten'' zei ze eerlijk. Dit was echt een lange tijd dat Rusine echt eerlijk was geweest tegen iemand.

((L zorgt zolang voor die jongen en Demian))

Kira schudde zijn hoofd. "Het maakt niet uit. Je weet het, je mag me bijten wanneer dat nodig is.. dat geld ook voor mij. Nu staan we tenminste quitte" Zei Kira.

((Je weet wat quitte is he xD))

Rusine glimlachtte lichtjes en kneep zachtjes in zijn hand. ''Voordat ik jouw kende geloofde ik niet in liefde, ik dacht dat het een zwakte was maar eigelijk maakt het me veel sterker'' zei ze eerlijk. Ze stopte met lopen en ging voor Kira staan. ''I love you''

Eerst was Kira wat verbaast. dit had hij niet verwacht van Rusine, dit was Rusine gewoon niet. Hij pakte haar hand vast en legde deze op zijn borst. "Human connect to Human.." Zei hij met een echt glimlachje.

((Dat is van tokio hotel xD))

Rusine keek naar haar hand, op haar hand stond een pijl gekrast, maar dit litteken was haast niet te zien. Rusine trok haar mondhoeken omhoog.

"Kom. we gaan. voordat ze ons oppakken.. ach, dan maken we ze toch af.." Zei Kira met een grijnsje. Hij pakte haar hand vast en ze liepen verder. "En bij wie zullen we nu snoep gaan vragen?" Grapte hij.

Rusine grinnikte, ''Laten we maar naar jouw huis gaan, ik wil echt even douche'' ''Ik wil dat vieze bloed van dat wijf echt van me kleren want dat bloed stink naar een dood lijk'' zei ze met een brede grijns.

Kira lachtte. "Ik vind he tbest." Zei hij en ze liepen richting de motor. Hij stapte op en wachtte op Rusine, toen ze was opgestapt reden ze weg.

Rusine ging achterop zitten en sloeg haar armen om Kira's middel. Terwijl ze weg rende kwam de ambulance aan. De sirene's waren erg luid om aan te horen.

Kira startte de motor en zo reden ze weg. Vandaag was gewoon geweldig geweest, Hoe die jongen had geleden..

Rusine legde haar hoofd op zijn rug en deed haar ogen dicht. Het was raar om te denken dat ze hier eerst zonder wilde leven. Met een onopmerkbaar zuchtje dacht ze na over deze dag. Vandaag was nieuw leven begonnen, ze had een verrandering door gemaakt, ze was nu een vampier maar had nog steeds haar zwarte engelen vleugels.

[Topic uit?]

[is goed]