Rusine's opdracht van de vreemde

Het was donker, de hemel was zwart gekleurd. Het was avond, 21.19 op precies te zijn. Hier en daar liepen er nog mensen rond. Ook Rusine liep rond maar niet gewoon om te lopen nee, ze had een opdracht en die pakte ze met beide handen aan. In haar hand had ze een papier. Voor een huis bleef ze staan. Het huis stond aan het plein. Ze keek even op. ''420'' las ze op. Het licht was aan. Maar de vrouw die ze moest vermoorden was niet thuis nee ze was uit. Haar 2 kinderen zatten binnen met de oppasser. Rusine had eerst wat onderzocht voor ze haar slag sloeg. Rusine liep naar de deur en klopte aan. ''Ik ga wel'' zei een kinderstemmentje. Rusine greens. De deur ging openen en Rusine hield haar hoofd schuin. ''Heeft je moeder je niet geleerd om de deur niet openen te doen voor vreemde'' zei ze poeslief. Het meisje schudde haar hoofd. ''Nou dan leer je nu die les'' zei ze met een lage stem. Ze greens breed en haalde een zilvere dolk achter haar rug vandaan. het meisje gilde en de oppasser kwam aangerend. ''Wat is er...'' De oppasser was een kind van 15 jaar oud. Ze gilde en rende verder naar binnen. Het kleine meisje zakte ineen, een dolk zat in haar nek geplant. Rusine haalde de dolk in een vloeide beweging uit haar nek. ''De deur nooit openen doen voor vreemde, liefje'' zei ze poeslief. Het meisje greep naar haar nek en kroop naar achtere. ''Niet weg gaan, ik wil je geen pijn, ik wil een spel spelen'' Het meisje begon te huilen en kroop tegen de muur aan. Rusine stapte naar binnen en deed de deur dicht. ''Arme meid, heb ik je pijn gedaan?'' vroeg ze liefjes. Het meisje knikte heftig. ''Daar voel je zo niets meer van'' zei Rusine met een enge grijns. Rusine greep het meisje vast en trok haar omhoog. Om haar vervolgens tegen de muur aan te slingeren. Het meisje viel op de grond en Rusine greep haar weer vast. Ze drukte het hoofd tegen de spiegel aan een aantal keer. Scherven vlogen in het rond en het gezicht van het meisje werd misvormd. Het meisje was bewusteloos. Rusine sleep haar naar de deur en zetten haar er recht tegen aan. Ze spijkerde het meisje vast aan de deur zelf met haar scherpe veren. Het meisje zou langszaam dood gaan maar er niets van merken. Om het proces sneller te laten verlopen hakte Rusine de handen af met haar zeis. De dolk planten ze in het hart van het meisje. Rusine droeg witte handschoenen die inmiddels rood waren dus liet geen sporen na. Rusine nam de 2 handen mee en leip recht naar de keuken waar ze de oppasser paniekerig hoorde praten. ''Er zit hier een moordenaar, ze heeft al...'' Een veer schoot door haar hand heen en de oppasser gilde van de pijn en probeerde haar los te trekken. Rusine liep rustig naar de telefoon. ''Verkeerd verbonden'' zei ze poeslief en hing op. ''Zo en jij dacht dat je je zelf kon reden?'' zei ze rustig.''Ik zal je sparen als je deze vraag goed beantwoord'' ''Laat ik je leven of niet?'' ''Asjeblieft, ik heb je niets misdaan...'' ''Fout antwoord'' zei Rusine met een grijns. ''Maar goed, om het wat leuker te maken krijg je 10 tellen om te vluchten'' zei ze met een grijns. ''Ow en de voordeur zit op slot'' zei Rusine grijnzend. ''10,9...'' De vrouw rukte zich los en rende voor haar leven. ''1'' zei Rusine vals. Ze zetten de achtervolging in. De oppasser rende de trap op. Rusine greens en spreid haar vleugels en vloog naar boven. ''Boe!'' zei Rusine toen de Oppasser dichtbij was. De oppasser gilde en viel de trap af. Rusine liep de trap langszaam af. Het voorhoofd bloedde van de oppasser. Die snel opstond en weer weg rende. Rusine grinnikte, ze schoot een veer af die door haar rechter been ging. De vrouw struikelde en gilde van de pijn. Een andere veer werd afgeschoten deze in haar andere been. De vrouw kroop verder met heel veel gegil. Rusine kon haar makkelijk bij houden. Haar zeis glom. Met een vloeiende beweging zwiepte ze hem naar beneden en kakte de been af van de vrouw. De vrouw klom omhoog tegen de kast aan in de eetkamer. Haar hand werd doorboord door een van haar veren. Ja ze zat vast en hoe. Rusine greens breed en pakte de kin vast. ''Ik had het fout, de deur was toch openen'' zei ze gemeen. Rusine pakte één van haar veren en begon in het gezicht van de vrouw te krazen. ''Im here, come and get me'' stond in haar huid geschreven. De vrouw werd steeds witter. Rusine hield haar hoofd schuin en keek even naar de riem van het meisje. ''Mmm...'' zei ze kalmpjes. ''Mooie halsketting'' zei ze poeslief. Ze trok aan de riem die los schoot en deed deze om de hals van de vrouw en trok deze strak aan. De vrouw liep nu ook blauw aan. De ogen van de vrouw gingen dicht. Rusine bleef trekken aan de riem. onder de riem druipte er bloed. De vrouw was allang dood maar Rusine wou iets van haar en dat ging ze zo krijgen. Rusine gromde toen het niet lukte. Ze pakte haar zeis en sloeg in 1 keer het hoofd van de romp. ''Byee darling'' zei Rusine poeslief. Rusine haalde haar vingers door het bloed en liep naar de hal. Met bloed schreef ze op de muur. ''You play a game you'll will never win''. Rusine keek met een grijns rond. ''Nog 1 ten gaan voordat mammie thuis kan komen'' Zei ze met een grijns. Rusine vloog naar boven waar ze keurig netjes landen. Ze hoorde wat kindermuziek op staan in de badkamer en liep er heen. Ze keek rustig rond voordat ze naar binnen ging. Opeens kreeg ze een briljant idee. Ze vloog weer naar beneden naar de keukendeur. waar ze voor landen. Ze keek uit het raam. Ze zag er een oude motor staan. Met een brede grijns liep ze naar buiten en deed de benzine klep openen. Binnen 5 minuten had ze alle benzine in een bak gegoten. Ze tilde die op. De bak was zwaar maar Rusine liet zich niet kennen. Ze tilde de bezine op en liep weer naar binnen. Ze zetten de benzine even in de hal om het hoofd van de oppasser te pakken. Ze opende ogen en legde die in de bak met benzine. Ze spreide weer haar vleugels en vloog naar boven. Wat niet zo heel snel ging maar alles was beter dan lopen. Ze landen voor de badkamer deur. En greens. Ze pakte de kop uit de bak en deed de deur openen. Ze liet alleen de kop naar buiten hangen. De jongen begon te gillen. Rusine liet het hoofd vallen en deed de deur helemaal openen. ''Tijd om het water te vervangen.'' zei ze met een grijns. De jongen gilde. Rusine pakte de bak op en goot die leg in het bad. De jongen zat helemaal opgepropt in het hoekje van het bad. Er was geen ontsnappen aan. ''Rustig maar ik doe je niets'' ''Echt niet?'' ''Nee echt niet'' zei Rusine poeslief. Ze haalde een aansteker uit haar binnenzak. ''Maar het vuur wel'' De jongen begon te gillen toen het water ging branden hij dook onderwater. ''Ooit moet je weer boven komen'' zei Rusine met een grijns. Ze ging zitten om de wcbril en keek toe hoe de jongen boven kwam. Hij gilde het uit. Brandplekken ontstonden nu overal. Want de jongen had nu bezine over zijn gezicht gekregen. Rusine lachtten om de pijn van de jongen. Haar ogen twinkelde. De jongen ging weer onderwater. Rusine greens. ''Dit keer zal je het niet reden'' Rusine draaide haar zeis om. Een speer was te zien aan de onderkant. ''Ik hou van je'' zei Rusine over dreven lief. De speer ging het bad in. Bloed kwam naar boven, het water werd rood. Het lichaam kwam boven drijven verbranden. Rusine greens pyscho en liep naar beneden naar de hal waar ze de meterkast open maakte. Ze stak haar speer in de meter kast en sneed de draden af. Het licht ging uit. Met een grijns liep Rusine naar de woonkamer waar ze 3 kaarsen aanstak, de 4de kaars deed ze nog niet aan. Rustig bleef ze zitten. Haar echte slachtoffer zou zo wel komen.

((JEZUS wat een text. en echt gruwelijk.HEERLIJK. xD Ik denk niet dat ik hier op kan reageren, aangezien het jouw moord is.. of je wilt dat ik met iemand reageer?))

(( Als je wilt reageren mag dat hoor, er komt namelijk aardig wat geluid van het huis af en de deuren staan openen, dus het mag , jouw keuze. En bedankt voor het compliment ))

((Ik kom wel met Kira dan..))

Kira liep gewoon heel rustig door de straat toen hij plots een luid geschreeuw hoorde; waarschijnlijk van een paar kinderen in nood. De geur van bloed vulde zijn neus, maar die werd verstoord door de geur van Benzine. "Oh, Oh.. Rusine. Je bent weer lekker bezig.." Zei hij in zichzelf, en volgde de geur. Toen hij eenmaal aan was gekomen, gluurde hij eerst naar binnen. Daar lag een meisje, tenminste, wat er van over was. Hij ging met zijn vinger door het bloed en proefde. "Gatverdamme.." Zei hij en spuugde het gelijk weer uit. Zo vies was het dus. Ja, Kira had zo zijn kieskeurigheid. Op haar gezicht was iets geschreven. "Yup, Dit is duidelijk van Rusine.." Mompelde hij in zichzelf, boven, daar kwam het lawaai vandaan. "Honeeeey! I'm hooome!!" Riep Kira bijna beangstigend, even keek hij om zich heen. Het was donker, maar in het donker zien daar had hij geen problemen mee. Er was nog een Gil van een jongetje te horen, voordat er lawaai van de trap kwam en Rusine naar beneden vloog. "Ah, jij ook hier? Dat had ik dus echt niet verwacht.." Zei hij nogal sarcastisch. Hij keek om zich heen. "Heb je goed gedaan.." Zei hij vervolgens. "Maar zij, zij is echt.. gewoon.. urgh. " Hij wees naar zijn tong. "Ik weet niet of je slachtoffers moet leegdrinken, maar dat is echt NIET te zuipen.."

Rusine greens lichtjes. Ze maakte een kleine buiging door door haar knieeën te gaan en hem daarna aan te kijken. Haar gezicht zat onder de bloed vlekken en een paar zwarte strepen van de olie van de motor. ''Danku'' zei Rusine plechtig. ''Ik had je nog niet thuis verwacht'' zei ze met een grijnsje. Ze moest lachen toen Kira over het meisje begon. ''Ik drink mijn slachtoffers niet leeg, ik laat ze alleen leeglopen'' zei ze liefjes. Het was helemaal donker in het huis aangezien Rusine de stroomdraden had los gesneden. Ze keek naar het kaars licht. ''Die 4de zal weldra ook aan staan'' zei ze met een grijnsje. Ze liep naar kire en sloeg haar armen om zijn middel heen. De plek waar haar handen laggen kleurde lichtjes rook door het bloed wat op haar handschoenen zat.

"Romantisch, zo bij het kaarlicht.." Zei Kira met een grijnsje, en legde een hand op Rusine's gezicht. Een harde gil was te horen. "AAAH POLITIE!" De vrouw, was thuisgekomen. Kira keek om en keek de vrouw beangstigend aan. "Ach.. Rusine, ik laat dit jou afhandelen.. Heb je popcorn? Of nee, veel liever.. een stukje vrouw >:3" Zei hij met een psycho grijns en hield zijn hoofd een beetje schuin. de vrouw rilde van angst. "Ga weg! Mijn huis uit! Waar heb je mijn kinderen gela-.. oh.. mijn god.." Stamelde ze toen ze haar onthoofde dochtertje zag. Ze begon t ehuilen. "Doe me niets aan.. alstjeblieft.."

Rusine draaide zich om en keek haar met een grijns aan. ''Ik heb op je gewacht, Anabelle'' zei ze met een grijnsje. De vrouw huilde en wou de deur weer uit maar een veer vloog tegen de deur aan, door het lijk van het meisje. ''Je bent niet zo lief geweest voor je man'' ''Asjeblieft doe me niets!'' zei de vrouw huilerig. ''Sorry, dat gaat niet'' zei Rusine grijnzend. ''Uhm welk spelletje zullen we doen'' ''Ow ik weet het'' ''We doen verstoppertje, ik tel tot 10 en als ik je heb gevonden ben je dood'' Zei ze met een psycho grijnsje. De vrouw slikte en keek naar haar kleine dochtertje. Rusine deed haar handen voor haar ogen. ''1, 2, 3...'' ''Ben je al weg?'' ''5, 6..'' De vrouw rende zo snel als haar benen konden dragen. Rusine haalde haar handen weg. ''10'' ze keek naar Kira en grinnikte. ''Sommige vrouwen zijn echt wanhopig,'' zei ze emotieloos toen ze de vrouw de trap op zag rennen. Rusine spreid haar vleugels en vloog omhoog naar boven. De vrouw rende naar de badkamer en deed de deur dicht voor Rusine's neus die er tegen aan vloog. De deur ging op slot. Rusine vloekte en krabbelde op. Met een grijns begon ze af te tellen. ''3,2,1'' De vrouw begon te gillen en te huilen. ''Wat heeft ze met je gedaan!'' Rusine pakte haar zeis met beide handen vast en begon in de deur te hakken. Een groot gat ontstond. Rusine lachtte psycho toen ze de vrouw zag. ''I find you'' De vrouw gilde en kroop naar achtere. Rusine's hand gleed over het slot en draaide hem openen. De deur vloog openen. Ze hief haar zeis op en hakte haar arm af in een vloeide beweging. Bloedspetters vlogen op. De vrouw gilde van pijn maar krabbelde op en rende naar de trap. Rusine schoot 2 veren af die door haar benen gingen. De vrouw viel recht naar voren en kwam op de grond neer met een luide klap. Rustig liep Rusine weer naar beneden. De vrouw kroop vooruit naar de woonkamer. Maar daar hing iets wat niemand zou verwachten alleen rusine. De vrouw stond met moeite op en strompelde in volle snelheid naar de deuropening maar plotseling bleef ze staan. 2 Draden werden rood gekleurd en de vrouw werd door midden gesneden door het draad dat in de deur gespannen was. De vrouw viel in 3 stukken. Haar benen, haar romp en hoofd. Rusine Liep naar de kaars toe en stak de 4de aan. Een zwarte roos legde ze naast de kaarzen. ''En zo doe ik dat'' zei ze met een grijns. Ze keek emotieloos naar de vrouw en daarna naar Kira. Rusine leek even op the grudge. ''Neem maar een stukje'' ''Er is genoeg'' zei ze met een brede psycho grijns.

Kira lachtte. Al dit bloed. Maakte hem gek. Hij liep rustig naar de vrouw toe en ging met zijn vingers door het bloed. Hij likte zijn vingers af. "Zo moeder, zo dochter. Net zo vies.." Zei hij en spuugde op de overblijfselen. Hij trok zijn neus op en stond op. "Ik drink veel liever bloed van Jou.." Zei hij met een veelbetekende blik. Hij schudde zijn hoofd. "Wegrennen?" Zei Hij na een korte stilte, toen hij plots de sirene's hoorden loeien. Iemand had het lawaai gehoord..

Rusine grinnikte. ''Ik weet iets veel leukers'' Ze pakte Kira's hand vast en trok hem mee naar de achtertuin waar de motor stond. ''Start jij de motor dan maak ik de weg vrij'' zei ze vrij rustig. Ze liep met haar zeis naar de heg die de weg blokkeerde en begon de heg om te hakken zodat er plek vrij kwam voor de motor.

Kira knikte, en greens. Motorrijden. dat had hij al lang niet gedaan. Tenminste, als hij MOCHT rijden van Rusine xd Hij probeerde de motor te starten, maar hij ging niet aan aangezien er geen Benzine in zat. Hij liep naar de schuur en trapte uiteindelijk de deur in na 3 pogingen. In de schuur stond een Jerrycan, Hij tilde hem op en liep naar de motor waar hij de jerrycan in leeggoot. Hij ging op de motor zitten en Kira zette hem aan, en gaf gas aan het stuur. (Jeweetwel, Een motor heeft toch zo'n hendel op het stuur waar je gas me geeft.. zo'n stoere motor dan he xD)

((dat hebben ze allemaal ,schat XD))

Rusine had de weg vrij gemaakt. ''Waar zijn ze!'' ''Ik zag ze naar buiten gaan, vlug!'' hoorde je binnen. Rusine greens en sprong achterop bij Kira. ''Let's go'' zei ze met een grijnsje. Ze sloeg haar armen over Kira's middel heen.

((WISTIKWEL T__T))

Kira gaf nog een keer gas, en met een snelle vaart verdwenen ze in de steeg. Met zijn hoofd laag scheurde ze door de straten, weg van het plaats delict.

Rusine legde haar hoofd op zijn rug en keek toe hoe 4 politie wagens voor het huis stonden. Rusine lachtte stilletjes. ''Sukkels,'' zei ze met een grijns. ''Zo en wat gaan we nu doen, we zijn ons huis uitgetrapt'' zei ze met een grijns.

"Nieuw huis zoeken..?" Zei Kira met een wrede grijns, Hij was een beetje morodlustig vandaag xd

Rusine greens breed. ''Is goed, die mensjes zijn toch nog wel even bezig,'' zei ze met een lachje.

Kira maakte vaart. "Jij kiest uit.." Zei hij en keek rond, ze waren nu in een hele andere buurt.In ieder geval niet meer in de buurt van Wellington square..

Rusine haalde haar hoofd van zijn rug af. Voorzichtig leunde ze een beetje naar rechts om langs kira te kijken. ''Uhm die grote luxe villia in de verte, naast dat apartementgebouw'' Zei Rusine met een grijns.

"Ah.. geweldig.. Ik heb al een leuk plannetje." Zei Hij. "Het is toch avond.. En ik zie er toch al eng uit.. Time for trick or treat!" Riep Kira, hij 'parkeerde' De motor voor de villa en ging voor de deur staan. Hij Zette zijn kapouchon op, deed zijnhaar wat verwilderd en keek zo naar beneden, en drukte op de bel. "IK ga wel!" Riep Een meisje, en gehol van een trap was te horen. "Ja..?" Zei ze en opende de deur. "Trick or treat.." Zei Kira en keek op, door het licht van binnen reflecteerde zijn ogen rood. Een brede insane grijns verscheen op zijn gezicht. "Uhm.. ben je daar niett e oud voor? En.. Het is niet eens Halloween.." Zei de puber, ze was 16 en ze zat ongeinteresseerd kauwgom te kauwen. "Niet voor mij! BOE!" Zei Kira en sprong op het meisje, en had hield zijn dolk tegen haar Nek. "Ik kan je keel doorsnijden, maar ik kan je ook gewoon laten lijden.. " Het meisje schreeuwde luid. Een vrouw kwam aangehold, ze was 37 ofzo. "Anne! Wat.." Kira keek op als een roofdier. "hello.. I'm Kira.. And i'm going to kill YOU!" Riep hij psycho, ja, Kira was helemaal doorgedraaid. Hij sprong op en stak de vrouw in haar zij, waardoor ze ineenkromp. "George! Bel de politie! Aah!!" Gilde ze toen Kira zijn dolk aflikte en toen in haar nke een klein sneetje maakte. Ze trok de vrouw met haar haren naar beneden en richtte de dolk op haar nek. "Little braaaainss.. were aaare yoooouuu.." Zei Hij en schreef gewoon heel relaxed zijn Codenaam op haar nek. "En nu.." Hij keek naar Anne die out was gegaan van de spanning. Eerst keek hij weer naar de vrouw, glimlachtte kort en overdreven en stak de vrouw meerdere malen in haar buik als een aggresieveling. De vrouw begon hevig te bloeden, En George? George kwam niet. "laat em met rust! Laat me met rust!" Gilde de vrouw. "Eens even denken. Nee?" Zei Kira en stak zijn been uit toen ze weg wilde rennen. Ze viel op haar buik en ze greep er naar. Kira ging gewoon rsutig op haar zitten en scheurde haar kleding met zijn mes, haar blote rug was zichtbaar. "ieuw, geen BH.." Zei Kira, hij begon rustig op haar rug te schrijven met haar dolk, de vrouw schreeuwde het uit. "God learned me not to fear the death.. Got learned me not to scream when i'll die..And i have been bad, becouse i did fear and scream. now i'm dead and ready for hell" Kraste Kira in haar rug, hij greens en zette zijn mes op zijn initialen. "Laatste woorden? Nee? TE LAAT." Zei Hij en stak zijn mes door haar hoofd, een gil was te horen die langzaam afstierf.

((Ja, je meot creatief zijn met alleen maar een dolk :/ ))

Rusine liep stapje voor stapje naar het huis. Kira was allang aan het moorden toen ze eenmaal binnen was. Ze grinnikte om de tekst op de rug van de vrouw. Rustig liep ze door, george was in de keuken druk aan het bellen. ''U moet me geloven! Het kan me niet schelen dat u geen personeel heeft daarvoor, u komt zelf maar, MIJN VROUW GAAT DOOD!'' ''Alsof u dat erg vind'' zei Rusine liefjes. De man slaakte een gilletje. Ze keek naar de telefoon. ''Ophangen, voordat ik jouw ophang'' zei ze beangstigend. Man slikte en hing op. ''Asjeblieft doe me niets, asjeblieft'' smeekte hij. Rusine haalde haar schouders op en liep richting de man die nu op zijn knieeën ging. Zijn handen waren samen gevouwen. ''Asjeblieft'' Rusine rolde met haar ogen. Ze pakte de telefoon op en keek de man aan. ''Doe je ogen dicht, ik beloof je dan niets te doen'' zei ze poeslief. De man knikte en deed zijn ogen dicht. Rusine ging achter de man staan en sloeg de draad van de telefoon om zijn nek heen en trok die aan. ''Vertrouw nooit een vreemdeling'' zei ze met een lage stem. De man greep naar het draait en kleurde blauw. Het duurde niet lang voordat hij bewusteloos was. Ze greep de man bij zijn kraag en nam hem mee naar de eettafel waar ze hem daarop gooide. Ze maakte de riem los van de man en bond met die riem zijn handen vast. De man kwam bij en begon te gillen toen hij Rusine zag. Rusine had een twinkelening in haar ogen. Ze had haar zeis klaar en liet die in een vloeide beweging naar beneden zakken. Ze hakte de benen af. ''Sorry my dear'' ''maar ik heb er een hekel aan als mannen weglopen'' zei ze liefjes. De man gilde. Rusine liep om de tafel heen en stopte bij het hoofd en de handen. ''Ik zal er voor zorgen dat jij nooit meer de politie kan bellen'' zei met een grijns. Ze hakte de handen af. De man bleef gillen. ''SHut up!'' schreeuwde Rusine naar de man. Maar helaas gebeurde dit niet. Rusine gromde en hief haar zeis en hakte de keel door. ''Sorry liefje dat het zo moest lopen maar jouw stem is echt te irritant'' zei ze alsof de man nog leefde. Rusine draaide zich richting Kira. ''Kira, Darling my toy is broked'' zei ze sipjes.

Kira greens. "Ik kijk op er boven nog wat ligt.." Kira rende de trap op, nog twee kinderen. "Jezus.. ze hadden er wel erg zin in.." Eentje was 13 ofzo, die lag vredevol te slapen. ook was er een 16jarige, die nogal eh.. Emo was. Hij zat muziek te luisteren en kreeg niks mee. Kira rukte de koptelefoon van de jongen zijn hoofd af. "He.. Wie ben jij!" Riep de jongen en keek op. "Hoe heet je? Als je het me verteld dan beloof ik je niets te doen.." Zei Kira en wees naar de bebloedde dolk. "D-demian.." Stamelde de jongen. "Ik walg van je depressieve gezicht.. Kutdepressiefeling.." Zei Kira grof, De jongen keek Kira beledigd aan. "Ik ben niet depressief!"riep de jongen. Hij verborg zijn armen. "Of je bent gewoon niet goe din je hoofd.. of je wilt dood." Zei Kira en wees naar zijn armen. "Rusine, schat ik heb wat! LAten we doktertje spelen!" Riep hij en trok de jongen aan zijn kraag mee. "Laat me los!" Hij hield zichzelf vast aan de bedrand, maar die liet hij al snel los. "Meneertje wilt doktertje spelen Rusine.. Leuk he?" Zei hij end rukte de jongen op tafel. "Blijven liggen." Hij pakte uit de la een of ander touw, die daar toevallig lag xd En bond zijn armen vast. "Goed.. wat is er aan de hand met meneer? Last van zijn darmen? Daar verzinnen we wel wat op.." Kira maakte de blouse open van de jongen en stippelde een lijn van boven anar beneden. "W-wat ga je doen.." Stamelde De jongen. "Iets heel leuks" Zei Kira liefjes en zette de punt van de dolk op zijn borst. "Oh.. en Rusine, deze jongen mag je niet vermoorden.. oke? We moeten hem wel beter maken he.. pas als hi beter is dan mag tie dood." Zei Hij liefjes, en drukte de punt in zijn brost. 'Ohja.. En niet gillen. Anders ga je alsnog dood.." De jongen kneep zijn ogen dicht en beet zijn tanden op elkaar.

Rusine greens toen Kira naar beneden liep met de jongen. De jongen werd op tafel gelegt en vast gebonden. Het lijk van de vader lag nu onder de tafel. Rusine maakte de riem los van de man en maakte demian vast. Nu zat hij met zijn handen vast. Terwijl Kira bezig was met het uitstippelen van zijn borst. Maakte Rusine de riem los van de jongen. De riem maakte ze vast aan zijn voet en die weer aan de tafel. ''En hoe heet dit jongentje?'' vroeg ze liefjes aan de jongen. Ze maakte het strikje los dat om haar nek zat en maakte met het lintje een staart zodat haar lange haar niet over de jongen hing. Rusine bekeek zijn armen. ''Kijk als je je armen wild afhakken moet je het wel goed doen'' zei ze emotieloos. ''maar goed, ik zal je zo wel laten zien hoe je dat doet.'' zei ze met een grijns. Ze streek met haar hand langs zijn borst en zijn nek. ''Zeg maar wat ik moet doen dokter en het zal gebeuren'' zei Rusine poeslief.

"Onze patient heet Demian." Zei Kira liefjes. "Demian Hoe? En hoe oud ben je?" Zei Kira nu strak en fel tegen de jongen. "Demian Skinner.. ik ben 17" Stamelde de jongen angstig. "Skinner.. Is dat niet het oude vriendje van Eve..? Thomas skinner?" Demian slikte. "Is Thomas je grote broer?" Vroeg Kira strak. Demian knikte. "We beginnen.. Jammer dat we geen verdoving hebben.. achja.. Niet gillen he? Het doet maar heel even pijn.. Of niet.." Kira drukte de dolk door, en bloed sijpelde naar beneden. Je zag aan de jongen dat hij zijn best deed om niet te schreeuwen, maar kreunen deed hij wel. "Goed zo. braaf."

Rusine keek met een grijnsje naar Kira maar keek Demian fel aan toen Kira over Eve begon. Rusine keek hoe het bloed uit zijn borst kwam. Ze haalde haar vinger er doorheen en stopte het in haar mond. Dat was de eerste keer dat ze dat deed. Want normaal gesproken schreef ze alleen met bloed. Opnieuw doopte ze haar vinger in het bloed maar dit keer maakte ze een veeg op demians wang. ''Is onze patient geen brave jongen'' zei ze met een grijnsje.

Kira greens. "Heeeel braaf." Toen Kira zijn mes dieper doordrukte, Begon hij te schreeuwen. "Nee! Aah! Je doet me pijn!" Kira greens nog breder. "Dat is ook De bedoeling Demian.." Zei Kira gemeen en ging verder, over de stippelijn. Demian schreeuwde het uit van de pijn. "Rusine, geef hem zijn 'morfine..' Sla hem neer" Zei Kira.

((Ik moet gaan, ben het weekend niet thuis <3))

Rusine greens. ''Ik weet wel iets beters, want hij moet wel bij blijven, want pijn is fijn'' Ze draaide zich om en liep naar de kast en begon er in te rommelen. Ze vond 2 naalden en een nietmachine. Ze liep weer terug. ''Ontspan, demian'' zei ze met een brede grijns. Ze boog een beetje voorover en gaf een kus op zijn kin, waarna ze de naalden door zijn onderlip prikte. Rusine pakte Damians neus vast om zijn kaken van elkaar af te halen, ze keek hoe de naald door zijn onderlip liep. Met een grijs prikte de naald door in de boven lip. De andere naalde deed ze precies anders om. Ze pakte de lippen vast en zetten de nietmachine tegen zijn lippen aan. Met een paar raken nietjes zatten zijn lippen vast en onder het bloed. Om nieuw doopte ze haar vinger in het bloed en likte ze haar vinger af. ''Waarom is zijn bloed zo lekker, dokter?'' vroeg Rusine aan Kira.