Psycho Killer

Yumiko bekeek Kira, ''Hé als ik niet bang voor je ben, zullen andere dat ook heus niet zijn. Het zal je ooit eens gebeuren, dat beloof ik je'' zei ze met een lachje, ''Ooit zal je een zoen krijgen van iemand die niet bang voor je is'' zei ze met een glimlachje en stond op. Ze hoopte niet dat hij nu ging zoals iets van, ''jij bent niet bang voor me, zoen jij me dan'' ofzoiets... Tenminste dat hoopte ze, maar je wist het nooit zeker. Ze bekeek het terrein van de moord, overal lagen lijken. Nouja het was haar zaak niet, zij was juist getuige hier van, ze kon onmogelijk iemand zijn die de zaak oplosde. Ze zuchtte even, zolang zonder zaak. Hoe was het mogelijk.

[Sorry, inspratieloos + kut post]

Kira keek even voor zich uit. Hij dacht na, zoals gewoonlijk. Hij balde zijn vuisten en beet zijn tanden op elkaar, Hij zou nooit verliefd worden. nooit. en dat wou hij ook niet, dus zou het niet gebeuren ook.

(Nog kuttere post.)

[Ik ga er een einde aanmaken aangezien we beide niets meer weten xd]

Yumiko keek even naar Kira en vervolgens omzich heen. Kira was niet echt spraakzaam. Niet zoals Ryan, hij lulde je de oren van het hoofd af. Maar daar kon zij ook wat van. Dat was wel duidelijk. Vooral als ze wat op had was dit erg duidelijk. Maar zo was Yumiko nou eenmaal. Ze was een spontaan meisje van zichzelf al, dat zal niemand van haar af kunnen nemen. Niet zonder haar iets aan te doen tenminste. En van een beetje bloed werd zij echt niet minder spraakzaam, ze werd alleen gewelddadig meer niet. Ze zuchtte diep en keek even voorzich uit. ''Ik ga maar weer eens, ik moet nog wat Malibu ergens scoren anders red ik het deze avond echt niet'' zei ze met een lief lachje. Ze glimlachtte naar Kira, ''Ik zie je nog wel eens een keer goed'' zei ze met een lichtte knipoog en draaide zich om. Op naar het Cafe om een fles malibu te scoren. Ze stond voor het plein nog even stil en keek naar Kira die nog op het bankje zat. Ze zwaaide nog eventjes en was uit het zicht verdwenen.

[Yumiko out of topic.]
[Topic uit.]