poof, there it is ~

Het was een koude wintermiddag. De exames waren nog volop bezig. Maar Chriss was thuis gebleven. Ze was moe en besloot om deze dag wat bij te slapen. Ze lag lekker warm onder de dekens in haar bed en ze sliep nogal diep. Het was lekker rustig thuis. Ze had zelfs de ramen en gordijnen gesloten zodat ze geen 'last' had van alle bijgeluiden. Plots voelde Chriss een kramp in haar onderbuik. Het werd steeds heviger. Chriss' gezicht trok even samen en ze kneep haar ogen dicht. De kramp trok langzaam weer weg. Chriss liet een diepe zucht ontsnappen en opende heel langzaam haar ogen. Het was schemerig in de kamer. Met wat moeite ging Chriss overeind zitten. Ze had dorst, bedacht ze zich. Ze trok de dekens open en wilde haar benen over het bed zwaaien maar ze stopte even. Met ongeloof staarde ze naar haar benen. Of eigenlijk naar de hele grote plas bloed waar ze in lag. Haar vliezen waren gebroken. ''shit..'' mompelde ze. Ze wist niet op welk tijdstip haar vliezen gebroken waren, want ze sliep.. het zou nu heel onverwachts kunnen gebeuren, realiseerde ze zich. Ze greep vlug haar mobiel van het nachtkastje. Ze moest Ryan bellen. Ze drukte de sneltoets in en hoorde de telefoon over gaan. Vlug wierp ze een blik op de klok. Shit.. hij zat nu midden in zijn toets Frans..

(en omg. als iemands water breekt.. dat ziet er zooooo goor uit he.. T_T!! alsof je MEGA ongesteld geworden bent XDXD!!)

Ryan's mobiel begon te trillen terwijl hij ijverig zijn frans toets zat te maken. Hij keek stiekem naar zijn schermpje om te kijken wie het was. "Chriss.." Hij stak zijn hand op. "Meneer, mag ik lstublieft even mijn vriendin bellen.." Vroeg Ryan voorzichtig. De man keek op. "Is het belangrijk?" Vroegd e docent, "Ze is zwanger en ik moet berijkbaar zijn.. staat ook in mijn 'dossier' dus het mag.." De docent knikte. "Ga maar." Ryan stond op en liep snel naar de gang, waar hij Chriss' nummer draaide, en wachtte tot ze op zou nemen.

Angelique keek even naar Ryan en daarna naar Eve. Ze boog zich wat naar voren met een breede glimlach. ''Denk je dat het zover is..?'' vroeg Angelique zachtjes aan Eve.

Chriss wilde net ophangen toen ze op het laatste moment hoorde dat er toch werd opgenomen. ''Ryan!..'' sprak Chriss dringend. Er kwam weer een kramp. Deze keer iets heviger. Chriss greep naar haar maag terwijl ze probeerde uit bed te stappen. ''ik... mijn water is gebroken..'' zei Chriss. Ze liep ondertussen naar de keuken om haar tas te pakken die ze alvast had ingepakt voor haar eventuele bezoekje aan het ziekenhuis. Er zaten wat schonen kleren in en wat tijdschriften en andere spullen om de tijd door te brengen. Maar natuurlijk ook luiers, een speentje en kleertjes..

"Ik kom er meteen aan.. Chriss, maak je geen zorgen oke.. Bel het ziekenhuis." Zei Ryan, en hing op. Hij opende zo snel mogelijk de deur, en keke de docent aan. "Ik moet naar het ziekenhuis" Zei hij met een ubersmile en rende zo snela ls hij kon naar de administratie, meldde zich af, en rende naar zijn scooter om richting Chriss' huis te gaan.

Toen Ryan dat had gezegt, brak er gelijk een geroezemoes los in de klas. Angelique greens breed. ''aaaaah, de baby komt..'' zei ze met een :3 face en ze keek een paar vriendinnen aan.

Chriss graaide haar autosleutels uit haar tas en legde ze alvast op de tafel neer. Weer een kramp. ''jezus..'' mompelde Chriss. Dit was nog erger dan ongesteldheidskrampen! Vlug toetste ze het nummer van het ziekenhuis in en hoopte dat ze vlug opnamen..

Sneller dan hij mocht rijden reed hij naar Chriss toe. Hij sprong van zijn scooter af die bijna omviel. Hij nam de lift en zocht alvast zijn sleutels, die hij meteen in het slot stak om de deur te openen. "Chriss! Gaat alles goed?" Zei hij en gooide de deur dicht en liep naar haar toe. dit, had hij in 5 minuten geflikt, waar hij normaal gesproken 20 minuten over deed.

Chriss had net opgehangen toen de deur open zwaaide. Ze keek bijna verbaast op en wierp vlug een blik op de klok. ''Jezus zeg, wat ben jij snel..'' was het eerste wat ze zei. Daarna herinnerde ze weer wat Ryan vroeg. ''ja, alles goed.. nog wel.. alleen.. die krampen zijn echt..'' op dat moment kreeg ze weer een kramp. Het leek wel of ze steeds erger werden. Ze trok een pijnlijk gezicht. ''oke.. auto.. nu!'' kon ze nog net uitbrengen terwijl ze de tas over haar schouder wierp.

"Wees blij dat je he tnog niet uitschreeuwd.." Zei hij en nam de tas over van Chriss. "Geef die maar aan mij." Zei hij droog en ondersteunde Chriss, want als hij dat niet zou doen dan zou ze echt gegarandeerd vallen. Terwijl ze vanuit de lift naar buiten gingen, zagen ze al een ambulance aankomen. "Da's ook snel.." Zei hij en de mannen kwamen uit de ambulance.

[ XD sinds wanneer gaan zwangere mensen met een ambulance naar het ziekenhuis? xd]

Chriss steunde wat op Ryan en stapte de ambulance binnen. Ze wankelde even en ging toen zitten op het bed dat er stond. Ze vond het best spannend allemaal. Het was nu nog kwestie van de uren aftellen...

((NOU EHEN. Dx HET IS MAAR EEN VERHAAL Dx)) pff.

Ryan stapte ook in. Hij was echt zenuwachtig, en dat was aan hem te zien. zijn nagels waren afgebeten, terwijl hij dat nooit deed..Snel reden ze naar het ziekenhuis, maar zonder sirene O__O

Chriss zag Ryans gezicht. Ze legde voorzichtig een hand op zijn been en glimlachte even naar hem. Alsof ze wou zeggen dat het wel goed zou komen...

Ryan glimlachtte terug. "IK weet het Chriss.." Zei hij zacht. na 7 a 10 minuten waren ze aangekomen bij het ziekenhuis. Chriss werd uit de auto geholpen. "Gaat het nog?" Vroeg Ryan bezorgd.

Chriss knikte. De krampen waren nog steeds in volle gang.

Binnen werd Chriss begeleid naar haar kamer. Er werd haar gevraagd om haar ziekenhuisoveral aan te trekken en rustig op bed te wachten tot de dokter kwam..

Ryan ging naast het ziekenhuis bed zitten, op een stoel die voor hem werd aangewezen. De dokter stelde allerlei vragen, zoals hoe oud Chriss was, hoe lang ze a zwanger was etcetera. Ryan volgde het hele gesprek niet..

De dokter rondde uiteindelijk zijn gesprek af en zei tot slot dat Chriss moest gaan liggen en zich rustig moest houden tot de pers weeën zouden komen. Chriss deed zoals gevraagd en ging op het bed liggen. Ze draaide zich op haar zij naar Ryan en glimlachte een beetje zenuwachtig.

Ryan was eigenlijk best wel trots. Hij pakte Chriss' hand vast en glimlachtte zenuwachtig. opeens was Ryan niet zo stoer meer xD

((AHAH LOL xd))

Chriss zag de glimp in Ryan's ogen. Ze kneep zachtjes en zijn hand. ''Je word papa..'' fluisterde Chriss en glimlachte liefjes.

Ryan knikte. "Ik weet het" Zei hij met een brede grijns, hij bleef Chriss aankijken.

Chriss keek even weg. Ze kon het haast niet geloven. Haar gedachte werd even onderbroken door weer een kramp. Chriss greep naar haar buik. Ze hoopte niet dat dit een perswee was..

Ryan keek Gespannen naar Chriss. ZOu he tnu gaan gebeuren? Het leek er wel op.. Een gespannen blik was te zien op zijn gezicht. Hij hoopte dat het goed ging verlopen...

Chriss draaide zich even om. De kramp bleef aanhouden. Met een pijnlijk gezicht kneep ze haar ogen dicht. Op dat moment kwam de dokter binnen gelopen. Hij wierp een blik op Chriss. Toen hij haar zo zag liep hij naar het infuus en begon het een en ander aan te sluiten. Uiteindelijk pakte hij voorzichtig Chriss' hand en prikte het infuus erin.

((Waarom een infuus :/ ))

Ryan keek De docter aan. "Waar is dat eigenlijk voor..?" Vroeg hij geinteresseerd. HIj hield zowieso niet van naalden..

((mensen die gaan bevallen moeten altijd aan een infuus. mijn mama moest ook aan een infuus :3 in dat infuus zit dan volgens mij zo'n kalmerings middel fzo))

Chriss' gezicht vertrok even. Ze vloekte. Ze haatte naalden! De dokter richtte zich even op Ryan. ''dat is voor de hormonen iets onder controle te krijgen..'' zei hij tegen Ryan en hij liep even naar een monitor.

"Hmm.. okee" Zei Ryan wat afwezig. hij was een beetje.. tsja. gewoon afwezig. Hij bekeek Chriss. Hij kon nog steeds niet geloven dat hij vader werd.. "En hoe gaat hij heten O__O" Schoot het bij ryan te binnen.