Met een bezem in zijn ene hand en een blik en veger in de andere liep Tsuneko door de aula, joepie, mensen die kruimelen en met eten gooien en hij mocht het schoonmaken. Waarom nam hij deze baan dan ook? O ja, de rest van de wereld haatte hem, geweldig... Er vloog een nieuw pakje door de lucht en deze viel vlak voor zijn voeten, natuurlijk moest het ding weer open spatten en al dat spul over zijn broekspijpen heen splashen. ,,GAH!" hij trapte het pakje anar de andere kant van de aula ,,ALS OOK MAAR IEMAND NOG ÉÉN DING GOOIT, DAN KOM IK PERSOONLIJK OM JE HOOFD IN DE VUILNIS BAK TE PROPPEN!" schreeuwde hij door de aula, voor een paar minuten alles stil en alle ogen op hem gericht, natuurlijk gingen na een korte stilte en nadat Tsuneko stoom had afgeblazen alles verder waar het gestopt was. ,,God, ik moet even..." hij zette een stapje, leunde nog net op zijn bezem, maar viel toen met bezem en al om ,,Liggen..." waarna hij op de grond bleef liggen. Hij had na Niiko's 'ongeluk' bijna niet meer geslapen, werk doen, zijn neefje opzoeken, hem trainen, verder gaan met werk... Schoonmaken.
,,Hé... Alles nog wel oké met hem?" vroeg Kimiko wazig, gewoon aan een random persoontje dat ergens bij der in de buurt zat, zelf bleef ze aan haar pakje drinken slurpen terwijl ze met een schuin hoofd naar de half slapende katmans op de grond keek. Het arme ding deed haar denken aan Wolf maar dan in katvorm...