A day in the prison

Het leeggedronken leveloze lichaampje werd los gelaten en zakte in elkaar. Ze keek er kort naar en keek vervolgens naar Kira met haar bloedrode ogen. ''Kira..'' zei ze rustig. Een grijnsje sierde haar gezicht. Ze liep naar hem toe en drukte een kus op zijn mond. NA de korte kus richtte ze zich om de andere, ''En wie zijn je vriendjes?'' vroeg ze met een grijnsje.

Kira glimlachtte en kustte even terug. "Thom.. En Alice." Zei hij en wierp een blik naar de twee. Thom knikte als groet. Kira keek Rusine weer aan. "Ik heb je lang niet gezien" Zei hij met gebogen hoofd.

Rusine knikte terug naar Thomas, maar Alice bleef haar rustig aan kijken. Veel zei ze niet. Rusine keek weer naar Kira toen hij iets zei, ze greens lichtjes. ''Ik had wat zaakjes af te handelen.'' zei ze rustig. ''Maar waar was je, ik heb je gemist.'' ''Want ik heb namelijk een dokter nodig bij sommige opdrachten om die gene in leven te houden. Want bij gaan ze allemaal dood.'' zei ze met een lichte grijns.

"Hmm. heb je ze wel de juiste morfine gegeven?" (LOL TOM xD-probeert flesje te vangen maar faalt-) Zei Kira met een grijnsje. Thomas lachtte nuchter. ooit was hij ook zo gelukkig. Met Eve. maar dat veranderde allemaal toen Thomas niet zo lekker in z'n hoofd werd. dat was hij nooit geweest, nooit een braverik. "Zeg tortelduifjes.. Na deze reunie.. zullen we even door gaan..?" Vroeg Thomas nu.

Rusine grinnikte, ''Ik heb het zonder pijnstillers gedaan, sorry.'' zei ze met een brede grijns. ''De meeste waren al stoned genoeg.'' Ze keek weer naar Thomas en knikte kort. ''Natuurlijk, wat jij wil. Ik ben hier toch wel klaar. Nouja...'' Ze keek achter zich en zag een vrouw lopen. ''Tim waar ben je?'' ''3,2,1'' De vrouw begon te gillen en tegelijke tijd ook te huilen. ''Nu ben ik klaar.'' zei ze met een vermakkelijke grijns.

Thomas greens en schudde zijn hoofd. "Kom. ik heb een idee.. Laten we demian eens een bezoekje brengen in het ziekenhuis. Vind ie vast leuk" Zei Kira met een grijnsje. Daar had hij nou echt zin in, om die gozer eens even lekker te treiteren.

Rusine greens breed. Zou hij hun nog herkennen. ''Ja leuk.'' Alice trok haar wenkbrouw op, ''Ziekenhuis? Leuk.'' Ze hield niet van zieke huizen. Die mensen konden net zo goed dood worden gemaakt. Ze rilde lichtjes. Maar wie was die demian? Alice had een zware fobie voor dokters/tandartsen alles met een jas en een kapje. Ze hield er absoluut niet van.

((Die damian is die jongen waar ze doktertje op hebben gespeeld xd))

Kira knikte. "Goed dan. Ik weet waar dat ziekenhuis is" Zei Hij met een grijns. "Demian? Wie is dat..?" Vroeg Thomas geinteresseerd. "Uhm.. Een.. oude bekende" Maakte Kira er maar van met een brede grijns die zowat zijn hele gezicht besloeg.

((Maar dat weet Alice niet.))

Alice trok haar wenkbrouw op nog hoger dan eerst. ''Een bekende?'' herhaalde ze. Rusine keek onderzoekend naar Alice, hoe kon dat meisje zoveel op haar lijken? Alleen de ogen waren anders, het was maf om te zien. Zelfs het haar was het zelfde nouja, bij alice krulde het aan de onderkant en bij haar was het steil. Ze richten zich maar weer op Kira, ''Let's go,''

Kira greens even breed. Toen hij naast Rusine liep, pakte hij haar hand vast, zo liepen ze verder. Thomas greens. "Je hebt toch een zwak voor liefde, is het niet Kira..?" Zei Thomas grijnzend.

Rusine keek Thomas fel aan, ''En jij heb een zwak voor dat rozeharige politieagentje...'' siste ze tussen haar tanden door. NA deze woorden speelde er een grijnsje op haar gezicht, Rusine was altijd recht door zee en zei wat ze dacht.

Thomas snoof en zijn ogen lichtte kort op. Hier ging hij dus niet op reageren, hij zou alleen maar problemen veroorzaken. Kira keek op, het ziekenhuis was al in zicht. Een vermaakte grijns verscheen op Kira's gezicht toen de ingang van het ziekenhuis in zicht kwam. Ze zouden chaos veroorzaken, dat was zeker.

(( Ik verveelde me dus Tjah... Dan ga je hier maar weer eens reageren :'3 ))

Het ziekenhuis was al in zicht. Alice bleef staan. Mooi niet dat zij daar naar binnen ging. Een rilling ging over haar heen. Alice was nergens bang voor alleen voor ziekenhuizen en artsen en ook tandarsten. Rusine keek achterom en greens breed. ''Volgens mij hebben we een bang kippetje in de groep.'' zei ze grinnikend. ''Thom ben je er zeker van dat je haar uit de gevangenis heb gered, want zo lijkt het me niet.'' Alice keek woest naar Rusine. ''Bek houden, afgelebberde barbiepop!'' Riep ze woest. Rusine snoof, ze ging haar handen hier niet aan vuil maken.

"Girls.. Rustig.. Rustig.." Zei Thomas zacht en zuchtte even. De deuren van het ziekenhuis gingen open en Kira stapte breed grijnzend naar binnen. Hij keek de vrouw achter de receptie bijna dodelijk aan. "We komen voor.. Demian Skinner." Zei hij serieus. THomas slikte. Demian.. Zijn... Zijn broertje..? Maar.. Nee. Dit wou hij niet. "Kira.." Begon Thomas, Kira draaide zich om en keek hem vragend aan. "Jaa?" Zei hij, hij keek naar zijn naagels en weer op naar Thom. "Nou... Demian.. Is mijn broertje" Kira knikte. "weet ik." Was het enige wat hij zei. De vrouw achter de receptie slikte. "Eh.. Kamer 305, Derde verdieping" Zei ze, bang dat Kira haar iets aan zou doen.

Rusine liep achter Kira aan. Haar ogen glommen. Ze had er zin in. Hij was er net levend van af gekomen. Ze keek Thomas aan. ''Ow, we wouden hem ook eerst afmaken. Maar helaas kwam meneertje-ik-ben-de-beste-detective-aller-tijde.'' ze snoof. Ze haten L. Hij wist van hun spelletje af, maar verraden zou hij hun nooit dat wist ze wel zeker. Ze keek naar Kira. Ze kende hem aardig lang, ooit had ze er over na gedacht om te vragen of ze bij hem kon intrekken maar dat deed ze maar niet. Ze wou niet als een bimbo over komen. Ze keek even achterom. Daar stond Alice, alsof ze versteend was keek ze naar het ziekenhuispand. Was ze nou echt bang voor ziekenhuizen. Ze trok haar wenkbrouw op. Een Ex-moordernaar bang voor ziekenhuizen. Wauw, dat was een premieur.