Ayano's story....

Een meisje lag in de armen van haar moeder te slapen. ''Shh Shin... Ayano slaapt eindelijk...'' zei een vrouw zachtjes duidelijk de moeder van het kleine meisje met het paarse haar. ''Yin asjeblieft luister nou, ayano kan echt niet bij ons blijven ze is een goede jeugd waard'' ''En die zal ze krijgen ook'' zei de vrouw even kalm. ''Maar...'' ''Ik wil er niets over horen Shin'' ''Yin luister asjebliefd, als ze het te weten komen van ons zal Ayano niet veilig meer zijn bij ons'' ''Shin niemand komt achter ons geheim en Ayano is echter veiliger bij ons, wie zou ons nou iets aan kunnen doen... we zijn de beste in rusland en niemand weet van onze ware aard af...'' de man met de naam Shin zuchtte. ''Oke mischien ga ik iets te ver...'' De vrouw glimlachtte, ''Het geeft niet lieverd je bedoeld het goed...'' zei ze zachtjes en drukte een kus op zijn wang. Het meisje bleef rustig slapen. Wat haar stond te wachten wist niemand. De vrouw stond op en liep samen met haar man de trap op. Een kinderkamertje binnen waar ze het kleine meisje in het wiegje legde. Samen keken ze naar het kleine meisje. ''Ayano zal een bijzonder meisje worden, Shin dat weet ik zeker'' De man knikte, ''Ik weet het mijn engel, ik weet het.''

Het meisje groeide op, ze leerde lopen en praten wat al een heel gedoe was. Het meisje wist al wat haar ouders waren maar ze vertelde niets ze had gezworen op het bloed van haar grootmoeder die was overleden net na haar 2de verjaardag. Haar leven was normaal, een normale jeugd die elk kind had, ze miste niets in haar leven. Ze kwam niets te kort. Iedereen zou denken dat Ayano's ouders helemaal geen tijd zouden hebben voor haar naast het werk die altijd voor ging maar toch was dit zo. Daarbij had ze een hele lieve oppasser. Het was mischien een oude vrouw en een oude agenten maar zo was Ayano zeker veilig. Ayano's veiligheid stond op nummer 1. Dat was bij de geboorte al duidelijk gemaakt. Het meisje bleef groeien, toen ze 5 was leerde ze al fietsen en begon ze al aan vechtsport. Ze was een klein talentje. Ayano was bijzonder altijd al geweest dat wist iedereen. Net als elk kind was de eerste schooldag bijzonder. Het was toen erg spannend. Ayano vond het ook erg leuk en pakte heel snel dingen op.

Maar haar verhaal gaat natuurlijk niet alleen over rozen. Ze was eindelijk 7 jaar geworden. Yin en Shin hadden weer eens een opdracht gedaan alleen er was iets misgegaan. Ze hadden niet iedereen van die bende gepakken gehad. Een paar daggen later kregen ze een telefoontje. ''Het was niet erg slim Yin om onze maten mee te nemen... denk maar niet dat jullie hier vanaf komen. Jullie krijgen 3 dagen om onze vrienden vrij te laten zo niet... zal jullie iets te wachten staan Het gesprek werd afgehaakt maar er werd niet over gesproken en zeker niet met Ayano. Die zou bang worden. Die 3 weken zou ze blijven logeren bij haar tante maar er gebeurde niets, Shin en Yin lieten ook hun vrienden niet vrij. Maar een week na dat Ayano terug was gebeurde het.

zo mooi O_O
verder schrijven! NUUUUUU!

De deurbel ging. Yin glimlachtte en deed de deur openen. Een oudere vrouw en een klein meisje stonden voor de deur. ''Heeii Ayano, was het logeren leuk bij Tante Ichigo?'' vroeg Yin liefjes. Ayano knikte heftig, ''Ja we hebben gebowld en we hebben pizza gegeten en en we hebben allemaal foto's gezien van jouw en papa en Oma kwam ook nog op visite.'' Zei het meisje vrolijk. Yin glimlachtte, ''Ik ben blij dat je het naar je zin heb gehad lieverd'' Zei ze liefjes en omhelsde haar dochtertje. ''Nou ga maar even naar boven om je tas uit te pakken en papa gedag te zeggen'' zei Yin liefdevol. Ayano knikte opnieuw en rende naar boven. ''Papa papa...'' hoorde je nog, de stem werd steeds zachter hoe meer ze de trap op was gerend. Yin richtte zich weer op de vrouw, ''Dankje Ichigo, hopelijk was ze niet zo moeilijk'' ''Het was geen moeite echt niet, Ayano heeft zich als een engeltje gedragen'' zei Ichigo vriendelijk. Yin en Ichigo leken erg veel op elkaar alleen Ichigo was ongeveer 4 jaar ouder dan Yin. ''Je kunt binnen komen hoor, het is buiten zo koud'' zei Yin vriendelijk. De vrouw knikte, ''Dankje... maar hebben jullie nog last gehad van je weet wel'' Yin schudde rustig haar hoofd. ''We hebben niets gezien en ook niets gehoord'' ze zuchtte even en plofde neer op een zetel. ''Hoe gaat het met je zoon?'' ''Ohh dat gaat wel goed hoor'' zei Ichigo vriendelijk. ''Hij is nu op kamers gegaan, je mist hem afentoe wel hoor, vooral als je zijn kamer in gaat'' Zei Ichigo met een zuchtje. Yin glimlachtte, ''Achja, we moeten ze ooit eens los kunnen laten'' ''Je heb een pracht van een dochter, Yin'' Yin glimlachtte liefjes. ''Ze is erg slim en getalenteerd en erg vriendelijk'' Yin lachtte even, ''Ik ben blij om dat te horen,maar soms is ze best lastig...'' ''Achja dat zij ze allemaal wel eens'' zei Ichigo lachend. Yin knikte en zo gingen de vrouwen verder met het gesprek, ze bespraken veel wel een uur lang. Ondertussen kwam Ayano weltruste zeggen en Shin kwam er ook bij zitten om mee te praten. De telefoon ging opnieuw. Shin nam dit keer op, geschrokken en gespannen keken beide vrouwen naar de telefoon. Shin knikte kort. ''Met Shin'' zei hij serieus. Je hoorde niets van het gesprek je zag Shin alleen knikken. ''Natuurlijk, ik kom er aan, ik ben er om 2 uur'' Shin haakte af en Ichigo en Yin zuchtte van opluchting. ''Wie was het lieverd?'' vroeg Yin aan haar man. ''Mijn baas... Een nieuwe opdracht... Denk je dat je het hier alleen aan kan of...'' Yin onderbrak hem, ''Is niet nodig lieverd ik red me wel'' Shin knikte en rende naar boven om zijn spullen te pakken. ''Yin, moet ik anders hier blijven'' ''Is niet nodig echt niet, we redden ons hier prima het is 3 weken geleden...'' Ichigo knikte, ''Goed bel me als je me hulp nodig heb ik kom metteen'' ''Zal ik doen'' zei Yin vriendelijk. ''Nou laat ik ook maar eens op huis aan gaan dan, mijn man zal wel bezorgd zijn'' Yin knikte, ''Is goed.'' Shin kwam naar beneden. Hij kuste Yin liefdevol, ''Ik ben morgen weer terug oké, weet je zeker dat je zelf red?'' Yin knikte, ''Alles komt goed Shin ik red me prima hier'' Shin knikte en keek naar Ichigo die haar jas aan had getrokken. Hij deed de deur openen, ''Dames voor'' Ichigo lachtte, ''Shin je bent er me eentje'' Shin knipoogde even naar Yin en sloot de deur weer. Yin deed de deur opslot met een zucht en ging zelf ook maar naar bed.

Het bliksemde buiten, harde regen tikte tegen de ramen en gebonk galmde door het huis. Ayano schoot rechtover eind en rende naar haar moeders slaapkamer die kraakend openen ging. Yin opende haar ogen en zag Ayano in de deur opening staan. ''Ah schat ben je bang voor de onweer'' Ayano knikte heftig en Yin klopte op het bed. Niet veel later lag Ayano tegen haar moeder aangekropen. ''Ik ben bang'' zei ze zachtjes. ''Je hoefd niet bang te zijn er is niets om bang voor te zijn weet je nog'' Ayano knikte en sloot haar ogen even maar slapen deden beide niet. Yin streek zachtjes door de haren van Ayano. ''Mama, zijn die enge nog geweest?'' Yin keek naar Ayano, ''Hoe weet je dat'' ''Dat heb ik gehoord'' zei ze eerlijk. Yin zuchtte, ''Nee schat, wees daar maar niet bang voor oké want als ze komen belandde ze in de gevangenis en anders zijn wij er op ze in de boeien te slaan'' Ayano knikte. ''Ik wil niet meer bang zijn mama'' Yin glimlachtte en streek door het haar. ''Dat hoefd ook niet meer, maar alles begint bij je zelf'' Ayano knikte kort. Yin glimlachtte liefjes. ''Ga maar slapen, het zo zou wel ophouden met bliksemen'' zei ze zachtjes. ''Maar als dat niet gebeurd..'' zei Ayano zachtjes. ''Na regen is er zonnenschijn'' Ayano knikte en sloot opnieuw haar ogen.

Een slot brak en vlieg met gekletter op de grond. Yin schoot overeind maar Ayano sliep nog half. ''Wat is er mama'' zei Ayano slaperig met haar ogen half openen ''Er is niets schat ga maar slapen'' zei Yin liefjes. Ayano knikte kort en deed haar ogen weer dicht. Yin deed haar nachtkastje openen en haalde er een revolver uit. Voorzichtig stapte ze uit bed en sloop de kamer uit. Ayano bleef rustig door slapen. Yin keek naar beneden terwijl ze op de trap stond. gedaantes stonden voor de deur dat zag ze door het glas werk. ''Dat moet je zo doen eikel'' hoorde ze iemand sissen. Het glas brak en gerinkel van glaswerk klonk op de grond. Yin hief haar revolver op en schoot naar de deur. Ayano kwam ineen keer overeind en keek paniekerig om zich heen, ''Mama...'' ''Daar blijven Ayano'' zei Yin streng tegen haar dochter. ''Doe de deur opslot'' Ayano knikte en deed wat haar moeder zei. In elkaar gedoken zat ze op het bed van haar moeder een teddybeer in haar armen gedrukt. ''Je had moeten doen wat we hadden gezegt Yin, wij zijn met zen 10e en jij bent alleen'' Yin lachtte schaapachtig. ''Zielig hoor, alsof je zelf geen ballen heb'' Geknal van revolvers klonk. ''Je had hier niet moeten komen! Jullie zullen allemaal eindige bij jullie vriendjes'' ''En wie breng je daarvoor mee'' zei de man lachend. Ayano keek gespannen naar de deur en verstopte zich daarna onder de dekkens na opnieuw een schoot. ''Jij bitch!'' hoorde ze geschreeuw van de man. Opnieuw geknal een vrouwelijke gil. ''Mama'' zei Ayano zachtjes maar de deur openen doen durfde ze niet. In elkaar gedoken zei ze de zinnetjes, ''Er is niets om bang voor te zijn, er is niets om bang voor te zijn'' zei ze zachtjes tegenzich zelf. ''Bind dat kreng vast! Waar is dat dochtertje!'' ''Je blijft van haar af hoorde je me'' Snauwde Yin. ''Liefje jij bepaald niets hier...'' zei de man poeslief. ''Nou zeg op bitch waar is ze!'' ''Ik vertel je niets, liefje'' Siste Yin sarciatisch. Een klap klonk en een paar mannen lachtte. ''Wacht maar tot mijn man er is'' De mannen lachtte, ''Die kom pas morgen terug en tegen die tijd ben jij al dood'' zei hij lachend. Ayano beet op haar onderlip. ''Nou zeg me waar ze is of ik knal je hier neer'' Ayano beet op haar onderlip en deed de deur openen. De man grijnsde. ''Je dochtertje verraad zich zelf al'' Ayano stond boven aan de trap met haar teddybeer vast in haar ene hand. ''Haha is dat je dochter ik had wel iets met meer pit verwacht Yin!'' Ayano slikte, ''Laat mijn moeder gaan'' zei ayano angstig. ''Sorry meisje wat zei je?'' ''Laat haar gaan!'' ''Hahah horen jullie dat mannen we moeten haar moeder laten gaan'' De mannen lachtte. ''Wie breng je daarvoor mee'' Ayano beet op haar onderlip en rechtte haar rug. ''Ik zei laat haar gaan asshole!'' schreeuwde Ayano. De mannen lachtten opnieuw. ''Dat was niet zo netjes van je meisje...'' ''Voed jij je kinderen niet netjes op Yin'' ''Kom mannen we gaan een spelletje spelen met haar'' Ayano zag dat de mannen hun pistolen op haar richtte. ''We laten je eens dansen'' Ayano slikte en de mannen begonnen te schieten, door ze te ontwijken leek het alsof ze aan het dansen was. Door een misstap viel ze de trap af. De mannen lachtten. Een pakte haar bij haar haren en trok haar overeind. ''Wat gaan we nu met haar doen baas'' zei hij lachend. Yin beet op haar onderlip en keek Ayano aan met lichtte paniek in haar ogen. Ayano rilde van angst.Ergens wist ze dat ze het niet gingen overleven. Ayano kreeg een pistool in haar handen gedrukt en die werd op Yin's hoofd geplant. Ook Ayano kreeg een pistool tegen haar hoofd aan gedrukt. Ayano kreeg tranen in haar ogen. ''Schiet haar neer!'' Ayano schudde haar hoofd en het pistool werd harder op haar achterhoofd gedrukt, ''Ik zei, schiet haar neer!'' Ayano begon te huilen, ''Nee! Nee!'' Een klik van het pistool achter haar klonk hij was geladen. Yin keek haar dochter liefde vol aan. ''Toe maar lieverd, het maakt niet uit we zien elkaar snel weer'' zei Yin liefdevol. ''Ow jongens wat een moederliefde hé'' zei hij, de mannen grinnikte. ''Doe maar wat je moeder zegt!'' Ayano schudde huilend haar hoofd. Yin knikte even, ''Schiet maar Ayano, ik wil door jouw worden gedood, wel nu en hier'' zei Yin liefdevol. Ayano beet op haar lip en huilde. ''Toe maar schat het is niet erg..'' Ayano keek vol pijn en haalde de trekker over. Een knal en haar moeder had haar ogen dicht met bloed dat over haar gezicht stroomde. De mannen lachtte en haalde het pistool weg. Ayano zakte inelkaar en drukte haar moeder tegen zich aan. ''Het spijt me zo mama...'' zei ze huilend. ''Niet janken!'' Hij trok haar weg en duwde haar naar de hoek waar ze huilend in een gedoken zat. Een man keek naar buiten en lachtte, ''Daar zal je papa hebben'' Ayano keek angstig omhoog terwijl ze bleef huilen. ''AYANO, YIN!''

Shin kwam aanrennen met zijn geweer in zijn handen en trapte de deur in. De mannen greensde en richtte hun pistolen op Shin die nu in wild begon te schieten terwijl hij naar binnen vocht. Ayano keek naar haar vader die schoot alsof de wereld er vanaf hing. Ayano blik ging naar de revolver van haar moeder. Langszaam kroop ze naar de revolver. Shin keek met grote ogen toe en schoot niet waardoor hij neer geknald werd. Shin viel achterover en keek omhoog. De mannen grijnsde breed en draaide zich om naar Ayano die nu de revolver had gericht op de mannen. De mannen begonnen nu op haar te richtten. ''Rustig jongens dat meisje doet toch niets meer!'' De mannen knikte en lieten hun pistool zakken. ''Onee, deze is voor mama!'' Ze haalde de trekker over en begon blindelings te schieten. ''Jij bitch!'' Ayano opende haar ogen die nu dodelijk stonden. ''Jullie hebben de verkeerde familie uitgekozen!'' Gilde Ayano die nog steeds schoot. Geknal van kogels kwamen naast haar maar raakte haar niet alsof ze een schild voor zich had. De kogels keerde terug. Gillend Schoot ze tot iedereen op de grond lag. Ayano liet haar armen naar beneden vallen en keek voorzich uit. Haar blik stond emotieloos maar er stroomde nog steeds tranen langs haar wang. Wat zou er nu gebeuren met haar?

Dankje wel voor reactie :3
Ik hoop dat dit stukje ook zo goed bevalt :'3
Commentaar mag je altijd geven ;')