Criminals do shopping too

Korosu zuchtte geirriteerd. Waarom, waarom moesten al die medewerkers je vingers er ook afkijken. "Rot op voordat ik je door midden hak!" Riep Korosu fel naar een meisje van een jaar of 17, die daar gewoon werktte. Hij viel duidelijk op, die boze blik in zijn ogen.. als blikken konden doden, dan was de Supermarkt uitgestorven. Bijna boos pakte hij een pak melk uit de schappen en gooide het zowat het karretje in. Alsof er niets was gebeurd liep hij verder. Tsja, Criminelen deden ook boodschappen..

Toen er een lichte klap, van eh tpak melk, te horen was, viel er een blikje uit het karretje en rolde dat precies tegen Unmei's voet aan. 'Het lot..?' zijn ogen volgden het pad dat het blikje af had gelegd en kwamen uit bij een erg boos uitziende man. ,,Hmm..?" hij pakte het blikje op en liep met een lichte glimlach richting de man. ,,Meneer, u heeft iets laten vallen." zei hij vriendlijk, nouja, nep vriendelijk, maar hij had er al zo lang op getraint dat het echt leek en hij gaf de man zijn blikje aan. Zijn blik kruiste die van de man tijdelijk en ookal keek de man dodelijk, er kwam toch zo'n engelenachtige naam bij hem op... 'Tenshi..?'

Korosu snoof. "Ja bedankt.." Hij griste bijna het blikje uit zijn handen en gooide het weer in het wagentje. "Ze komen je nu al stalken.." Mompelde hij bijna onhoorbaar. Zijn blik gleed weer over de jongeman, Die hem aan bleef kijken. "Jij ziet ze ook vliegen he..?" Zei Korosu wat bozig, Hij wou zijn karretje al doorduwen maar hij bleef De jongen strak aankijken.

De man reageerde erg bozig en sprak over 'stalkers' wat Unmei ietsjes breder liet glimlachen, alsof hij de man bijna uit moest lachen. Toen de man, waarvan Unmei heilig overtuigd was dat hij 'Tenshi' heette, over iets zien vliegen begon keek hij serieus om zich heen. ,,Wat vliegen?" vroeg hij, gemeend, het was algemeen bekent dat Unmei bijna alles letterlijk nam. Daarna focuste hij zich evne op de man ,,Het spijt me, maar mag ik u vragen wat u naam is?" vroeg hij vriendlijk

"Noem mij voorlopig maar Korosu." Zei hij strak, hij keek naar de schap waar zojuist het pak melk vandaan kwam. "Ik moet nog een hele week.. dus.." Hij pakte nog een pak, dit keer zette hij he twat minder aggresiever in zijn karretje.

,,Korosu..?" herhaalde Unmei vragend, het klonk lichtjes verbaasd omdat hij de naam Tenshi had verwacht. ,,Maar dat is niet je echtenaam, toch?" vroeg hij een beetje vaagjes, met een lichte glimlach. Hij keek even verstoord op door een meisje uit de klas die naar hem toe was komen lopen. ,,Unmei-san, kan ik voor morgen die aantekeningen nog overschrijven?" vroeg Saya maar gewoon even vrij uit, het was niet dat ze het niet kon, ze had er gewoon geen zin in en Unmei vond het nooit erg als je dingen van hem overschreef. ,,OH, is goed!" zei Unmei met een glimlach en hij zei Saya weer vriendelijk gedag. Maar toen ze buiten zicht was liet hij zijn muur voor enkele seconden vallen en keek haar na met een kodue, bijna dodelijke blik. Hij wendde zijn blik weer normaal, met een lichte glimlach op 'Korosu' en liep gewoon naast hem mee.

Korosu negeerde die vraag. Hij had geen zin in bijdehante opscheppertjes die dachten dat ze alles konden maken. "Dus.. Wie ben jij..?" Hij pakte een pak cornflakes, nu was hij wel klaar met zijn boodschappen.

,,Unmei." stelde hij zichzelf breed glimlachend voor, hij liep nogsteeds naast Korosu mee en leek niet vna plan te zijn van zijn zeide te wijken.