Happy New Year!

Met een epic gezicht sloeg Brysond e gitaar op de grond. Ruth begon te joelen. "Zo hoort het!" Riep Hannah en gaf een trap tegen de gitaar aan. Bryson greens. "En nu rotjes erin" Zei hij en greens weer. Zac knikte. "Komt voor elkaar" Riep hij en stak een rotje aan, die hij in de afgebroken gitaar propte xd

Angelique keek vermakelijk toe toen de gitaar gemollesteerd werd xd toen Zac het rotje in de gitaar stopte deed ze even een stap achteruit. Dalijk zouden er nog stukken in het rond vliegen.

De groep wou in eerste instantie verderlopen, omdat het groepje niet echt met ze leek te willen praten. Waarschijnlijk omdat Tsuneko een leraar was? Nouja, iedereen liep dus al weg, maar toen ze opeens een klap hoorde keken beide neko's om, de meiden waren al gewoon verder gelopen. ,,Moeten we ze niet stoppen?" vroeg Niiko zachtjes ,,Het kan gevaarlijk zijn..." stemde Tsuneko in ,,Maar het is nieuwjaar, we moeten ze wel wat lol laten beleven, niet?" vervolgde hij met een glimlach. ,,Nouja, het was gezellig geweest, maar ik meot nu echt terug naar huis, ik moet ngo schoolwerk voorbereiden." ,,Euh, ja... Ik kom zo ook wel thuis." sprak Niiko zijn oom nog even na, lichtjes teleurgesteld keek hij om zich heen. Iedereen was al weg. Maar was het niet hun idee geweest om naar buiten te gaan? Zijn oren zakten een stuk naar beneden. Fijn, als er echt niets leuks meer zou gebeuren ging hij terug naar huis.

Hannah keek even om. Hee.. was dat niet een leraar? van haar oude school? Ze had ook op Agent High gezeten. ze glimlachtte even, daarna rende ze op hem af. Heel misschien kon ze hem nog net in halen. "Tsuneko-Sempai!" Riep Hannah Plots. "Tsuneko-Senpai, kent u mij nog?" Vroeg Hannah met een vragende blik.

De gitaar kon het rotje nog net houden. Zac zuchtte. "Taai ding." Zei hij en gaf er een schop tegenaan. Daarna kwam Bryson met wat in de fik gestoken papier die hij op de gitaar legde, die al snel begon te fikken door de lak.

"kijk uit..." piepte Angelique nog. Stom vuurwerk xd dacht ze nog.

'Tsuneko-senpai!' Tsuneko draaide zijn hoofd, hij was nog in de buurt, het deed Niiko ook opkijken. Ergens vond de jongen het wel fijn dat zijn oom nog even in de buurt was, het klonk misschien kinderachtig, maar Tsuneko was zo'n beetje een vaderfiguur voor hem geworden. Tsuneko keek gewoon glimlachend naar het meisje voor hem ,,Hannah, natuurlijk ken ik je nog." antwoorde hij met een glimlach, hij gaf haar even een schouderklopje ,,Hoe gaat het nu met je?" de knal deed de haren op zijn oren even overeind staan, wat er opzich best cute uit zag. Niiko kwam uit niuwsgierigheid wat dichterbij de brandende gitaar.

"Eh, Goed, denk ik" Zei ze met een vriendelijk lachje. Sinds de eerste klas was Hannah heel erg veranderd. haar hele stijl is anders, terwijl ze in de eerste zo'n schattig meisje was. "En met u?" Zei Hannah beleefd, ze was gewend om hem met U aan te spreken, aangezien ze voor leraren, maar ook oud-leraren respect had.

(( BTW ik was die andere scene vergeten =.= ))

De Gitaar fikte goed, Bryson merktte Niiko op. Kattenoren? Dat was weird. zoeits had hij nog nooit gezien. Ja, die ene tweeling een paar straten verder, Oliver en Alexander, die hadden ook kattenoren. Alexander had zelfs een staart. "Gelukkig nieuwjaar" Zei Arata beleefd Tegen Niiko, en knikte. Met nieuwjaar kon het.

(( Lol, Ironisch, Arata betekend nieuw, dus is wel grappig xd Nieuwjaar met Arata xD ))

((haha lol xD))

Angelique keek ook op. "happy new year.." zei ze vrolijk en ze zwaaide even.

Tsuneko hielt even vragend zijn hoofd schuin toen Hannah zo vaag antwoorde, maar rechtte zijn hoofd weer toen ze naar hem vroeg ,,Nah, ik heb het wat druk de laatste tijd..." antwoorde hij eerlijk, zijn gezichtsuitdrukking was opeens niet zo vrolijk meer, maar toen hij dat zelf door had glimlachte hij weer gewoon ,,Maar verder gaat het heel goed hoor." verzekerde hij haar. Niiko zuchtte even onhoorbaar, zou die drukte allemaal door hem komen? Hij wist dat hij af en toe best wel een probleem kind kon zijn en dat hij het zijn oom eigenlijk alleen maar moeilijk maakte... 'Gelukkig nieuwjaar' klonk een onbekende stem, Niiko keek even om en glimlachte wat onzeker, vooral toen iemand anders hem ook een gelukkig nieuw jaar wenste ,,Uh, jah, jullie ook gelukkig nieuw jaar allemaal." zei hij vrolijk terug. Ja, het nieuwe jaar was begonnen, zijn nieuwe voornemen zou vanaf nu worden geen probleem meer te formen, dit jaar zal beter worden dan vorigjaar.

"Ik had niet anders verwacht van een leraar.. ga eens op vakantie" Grapte Hannah met een glimlachje. Ze draaide zich even naar de andere jongens, er was inmiddels iemand bij gaan staan. toen draaide ze zich weer naar Tsuneko en bekeek hem even. "Kom er ook gezellig bijstaan, het is lekker warm bij het vuur" Zei ze met een glimlachje.
Arata stond wat terughoudend achter de rest, Vuurwerk maakte hem dus echt niet gemakkelijk. "Eh, jazz.. Ik ga weer naar bi-" Hij werd onderbroken door Jazz. "Niets daar van, je gaat niet naar binnen zolang jij geen vuurwerk hebt afgestoken" Arata keek beduust op. "Maar.." Begon hij protesterend. "Niks maar" Ging Jazz daar in tegen.

Angelique keek Arata even aan. Ze stootte hem aan. "als jij naar binnen gaat, ga ik mee.." meende ze en ze knikte naar de gitaar.

Toen Hannah hem voorstelde op vakantie te gaan greens hij even, misschien was dat niet eens zo'n slceht idee, hij wist wel dat hij Niiko alleen kon laten, die knul was in één jaar al een stuk volwasenner geworden... 'Kom je er ook gezellig bij staan, het is lekker warm bij het vuur.' brak Hannah door zijn gedachten, zouden haar vrienden dat echt niet erg vinden? ,,Eh... Oké..." zei hij wat onzeker, waarna hij met Hannah mee naar het vuur liep. Niiko zelf stond bijna het dichtst bij het vuur en keek bijna geobsedeerd naar de verwoestende vlammen die telkens anderen formen aan namen.
(Een kat kijkt ook vaak uren naar een houtkachel zonder weg te kijken. xD)

((Ik wete het xD en ze zijn doodsbang voor vuurwerk en voelen onweer aan))

Arata knikte instemmend, maar had hij dat maar nooit gedaan. "Neeeeh Arata-kuuun.. Pleaase staay" Zeurde Jazz jammerig en trok aan zijn mouw. "Please. Jazz, laat me. ik haat vuurwerk" Zei Arata en trok zichzelf los.

"Nee Oli.. ik ga NIET naar buiten. Echt niet!" Riep Alexander en nam demonstrerend plaats op de bank. "Ah sil vout plait.." Zeurde Oliver en trok zijn broer aan zijn arm. "Non" Zei Alex, hij wist zeker dat hij niet naar buiten zou gaan. "Ik heb viskoekjes :'3" Zei Oliver en zwaaide met een zakje koekjes. Alex beet op zijn liep. "Chantage" Zei hij en bleef zitten waar hij zat. Oliver greens, en stopte een koekje in z'n mond. Eigenlijk vond hij ze nieteens lekker, maarja, Oli had niet net zoals Alex kattenzintuigen. "Oke oke ik kom al" Zei Alex en stond op.

((zal ik alisa mee laten doen?? >,<))

Angelique keek even naar Zac. "nou, steek aan die handdel.." zei ze, dan was het snel voorbij xd

(( Wat jij wilt ))

Uiteindelijk stond de tweeling dan toch buiten. Alexander met zijn oren in zijn nek en zijn staart laag, hij haatte vuurwerk tot op het bot. Nijdig keek hij Oliver aan. "Ik doe het alleen maar voor die koekjes" Siste hij en liep met opgetrokken schouders achter Oliver aan. "Ik beloof je dat het leuk gaat worden" Riep Oliver blij.

Nu stond Tsuneko tussen alle kinderen waar hij eerst gewend was om gewoon op te letten, maar nu stond hij er meer als één van hen en hoefde hij ze neit te corrigeren. Het voelde wat onwennig, hij werd altijd al een beetje onzeker tussen veel 'normale' mensen, maar dit keer was het eigenlijk nog erger. Zijn ogen gignen even hulpzoekend naar Niiko, maar die staarde nogsteeds geboeit naar het vuur, z nu en dan ving hij wel wat op van geschrekken om hem heen, maar meer ook niet. Hij mengde zich op dit moment ngo nergens in, waarschijnlijk omdat er voor hem niet echt iet interesants tussen zat om over mee te praten.

Hannah Bekeek Tsuneko eventjes. Hij zag er best jong uit, voor een leraar. En dat had ze altijd al gevonden. Bryson keek Tsuneko ook aan. "Gelukkig nieuwjaar, Tsuneko-Sempai" Zei hij vriendelijk, de rest volgde. Alexanders oren gingen af op een groepje jongeren die met elkaar stonden te praten. Oliver liep er gewoon doodleuk op af, wat hij normaal nooit zou doen. "Eh.. Oli.. je weet niet of ze dronken zijn" Zei Alexander waarschuwend, Maar Oliver negeerde hem. Hij keek even rond, Deze mensen kende hij wel, Al kende hij Tsuneko en de bandleden van bryson niet. De rest had hij toen gezien op dat feestje. "Bonjour, gelukkig nieuwjaar Bryson, en de rest" Zei Oliver en zijn oren stonden recht omhoog. Alexander pakte zijn eigen staart vast omdat hij bang was dat ie 'm in het vuur zou zwaaien. voorzichtig liep hij op de rest af.

Tsuneko merkte dat iemand hem bekeek en keek vanuit zijn ooghoek even terug, maar later voelde hij nog een blik prikken. 'Gelukkig nieuwjaar, Tsuneko-sempai.' zei een jongen vriendelijk, hij wist zeker dat het Bryson was ,,Jij ook, Bryson." zei hij met een vriendelijke knik terug, toen de rest volgde zag hij er geen nut in hun namen ook allemaal op te noemen dus zei hij maar gewoon: ,,Jullie allemaal ook een gelukkig nieuwjaar." Er kwamen anderen aan en dankzij de geur kwam Niiko uti zijn trance en keek hij meteen om en Tsuneko leek ook even op te schrikken uit zijn gedachten. Twee andere Neko mensen? Maar ze kwamen niet uit hun familie...

Alexander wierp een blik op het vuur. hij bleef er even naar kijken maar schrok op door een harde knal, Zac was weer eens bezig met vuurwerk. Hij mopperde wat en zijn oren hingen. Hij had een verschrikkelijke hekel aan vuurwerk.. "Hetzelfde" Zeiden een paar jongeren, en keken weer naar het vuur. "Oh, Tsuneko-Sempai, Nog goede voornemens..?" Vroeg Hannah met een glimlachje.

Tsuneko keek slechts kort naar de jongens en werd daarna weer afgeleid door Hannah's vraag. Of hij nog goede voornemens had? Niiko daarintegen keek nog een tijdje naar de twee andere jongens met katten oren, voor hij opschrok door een knal waar zijn haren overeind van gingen staan. Die irritante meiden, ze hadden hun meegesleurd anar buiten en waren er toen met z'n tweeen van door gegaan, nu zat hij hier terwijl hij een hekel had aan vuurwerk. Het verbaasde hem hoe goed het zijn oom altijd lukte om zijn instincten in te houden. ,,Eén van mijn goede voornemens is minder vis eten." antwoorde Tsuneko wat droogjes, waarna hij even aan zijn rechter oor krabte en zijn altijd wat onhandige grijns greens.

Hannah grinnikte. "Ik ga minder mensen eh.. slaan" Zei ze en gaf voor de grap Bryson een stompje tegen zijn arm aan, maar zachtjes. Bryson keek haar droog aan. "Je mag dan wel ouder zijn dan mij, maar ik ben nog steeds groter, en leg je zo in de knoop" Grapte hij en klopte even op Hannah's hoofd. Hannah keek hem bijna dodelijk aan. Toen het woord vis was gevallen keek Alexander op. "Waar" vroeg hij met zo'n kattengezicht en zijn oren stonden recht omhoog. Vis was voor hem dus absoluut niet veilig.

,,Eh... Ik heb wel vis bij me?" zei Niiko tegen degene die zo enthousiast reageerde op Tsuneko's nieuwe voornemen. Tsuneko keek toen oplettend naar Niiko, maar wist dat hij geen vis meer kon eten nu hij zijn goede voornemen had uitgesproken. Het goede voornemen van Hannah deed hem grinniken. ,,Hoe laat is het eigenlijk?" vroeg Tsuneko, lichtjes bezorgd omdat hij ook ngo bezig moest met zijn werk.

Hannah keek op haar horloge en kneep haar ogen tot spleetjes. Ze kon het niet goed zien doordat het zo donker was. "Eh. mobiel was wel handig geweest nu" Zei ze met een schaapachtige grijns. Oliver klapte zijn telefoon open. "10 over half 1" Zei hij en keek Tsuneko aan. "Bedankt" Mompelde Hannah. Alexander knikte hevig. Dit was eigenlijk best leuk. Oliver gaf zijn broer een stompje. "Alex. gedraag je" Siste Oliver, en schudde zijn hoofd even. "Eh.. Nee bedankt dan" Zei Alex uiteindelijk met een dodelijke blik naar Oliver.

Toen werd verteld hoe laat het was zcuhte Tsuneko lichtjes, zijn blik zocht naar Niiko, maar die leek een gesprek aan te knopen met een paar anderen. Ach, hij kon even goed ngo even blijven en morgen bezig gaan met zijn werk... Het was tenslotte een feestdag. Zijn blik ging weer naar die van Oliver, maar daarna naar die van Hannah. Niiko liep al op Alexander af en stond op het punt deze een vis te geven. Toen Alex opeens nee zei haalde hij even zijn schouder op en begon zelf aan één vna de vissen te knagen, ja, hij had altijd vis bij zich...