Aimi zat zoals gewoonlijk weer eens gehurkt in het gras. Ze had een dikke winterjas aan en een bijpassende muts, sjaal en wanten. Ze staarde met haar felblauwe ogen wat voor zich uit. Alsof ze op iets zat te wachten. Maar dat was ze niet. Ze keek gewoon. Naar alles om zich heen. Even tuurde Aimi naar het bloemenperkje voor zich. De laatste keer dat ze hier zat, stond er nog een mooie, paarse bloem. Maar die was er niet meer. Het was te koud geworden voor kleurrijke bloemetjes. Plots voelde Aimi iets heel kouds op haar neus. Ze knipperde even met haar ogen en keek langzaam naar boven. ''Yuu..ki..?'' *snow* mompelde ze en ze stond op.