Huize Rose's

"Nisshou" (Sunshine) Zei Chishio. "Ze had bloedrood haar, en blauwe ogen" Zei ze en zuchtte even.

Alex knikte en schreef de naam van de vrouw op. Daarna bladerde hij in het fotobestand in de map zelf. Hij wees een foto aan van een vrouw met rood haar, ze was aardig verminkt, nouja de resten teminsten. ''Is dit je vriendin'' vroeg Alex.

Chishio sloeg een hand voor haar mond. "J-ja.." Stamelde ze en slikte. "Hoe.. Hoe kunnen jullie dit weten?" Vroeg ze geschokt.

''Naar de beschrijving van haar en wij hebben ook onderzoek gedaan naar Jigsaw, maar er zijn heel veel mensen opzoek naar hem, aangezien je altijd wat anders aantreft, altijd iets van zijn puzzel'' ''De meeste mensen zijn gewoon benieuwd wie er achter het masker zit'' zei hij eerlijk.

"Net zoals die hockedude.." Mompelde Chishio. Ze keek even om zich heen, om te kijken of ze toevallig 'iemand' zag.

Alex knikte, ''Ja net zoals hij, hij noemt zichzelf BB, maar niemand weet waar die naam vandaan komt en waarom hij moord,wel weten we dat hij van het mannelijke geslacht is. Maar meer weten ook echter niet. Hij pleegt zijn moorden mestal met een kettingzaag en altijd met een hockeymasker.''

Chishio liet een zucht ontsnappen. "Waarom zijn er zoveel badguys in deze wereld.." Mompelde ze. ze bekeek Alex nog eens, maar zei niets.

Alex haalde zijn schouders op. ''I don't know, gelukkig zijn er ook mensen die hun tegen houden en daarbij hebben je ook badgirls.'' zei hij kalm. Hij bekeek de foto's nog een keer. Alle moorden waren bloederig maar de ene moord was erger dan de andere.

Chishio rilde bij eht zien van een moord, met de klemmen. Ze ging bijna over haar nek. "Ieuw.." Zei ze, kon het zo erg dan? "het spijt me voor die mensen die slachtoffer zijn.." Iets schoot haar binnen. "We.. we kunnen met de geesten van de slachtoffers praten!"

Alex keek Chishio opnieuw raar aan. ''Jij kan er toch niets aan doen? Het is de schuld van Jigsaw.'' ''Uhm, mischien is dat wel een goed idee, maar we moeten het op een andere plek doen dan hier in dit huis. Als de geesten hier eenmaal zijn geweest willen sommige niet meer terug en daarbij komt ook nog dat ze dan weten dat hier 2 ghostwispers zijn en dan komen hier alllemaal geesten om met ons te praten omdat ze eenzaam zijn''

Chishio knikte. "Ik weet waar" Zei ze en stond op. "Maar.. het is wel gevaarlijk om daar te zijn" Zei Chishio en keke Alex Serieus aan.

Alex knikte, hij pakte een papiertje en schreef iets op voor Scarlett. Hij stond op en trok zijn schoenen en jas aan. ''We gaan'' zei hij overtuigend.

Chishio trok haar Kapouchon over haar hoofd en haalde haar handschoentjes uit haar zakken. "Let's go.." Zei ze toen ze deze had aangetrokken.

Alex glimlachtte en deed de deur openen, ze zouden mischien vandaag laat thuis komen.

Chishio hupte haarbuiten waardoor haar staartje omhoog zwiepte. Ze liep de straat uit, het was bijna snelwandelen. "Hierheen!" Riep ze met een brede gglimlach. Ze was al wat opgewarmd rondom Alex, ze mocht hem echt.

Alex knikte en liep achter Chishio aan ze kon hem makkelijk bij houden aangezien hij langere benen had.

Chishi begon zoals gewoonlijk weer eens te zingen. "En hier links.. en dan rechtdoor.. dan weer links en dan zijn we er bijna" Zei Chishio en liep opgewekt verder, maar toch was ze zenuwachtig.

Alex knikte en liep naast Chishio. ''Je kan mooi zingen, Chishio'' zei hij eerlijk zonder haar aan te kijken.

Chishio glimlachtte, en zei niks. Na een tijdje zei ze wel wat. "bedankt" Zei ze met een schattig glimlachje. Toen ze de hoek om waren stopte ze met lopen. "We zijn er bijn." Zei ze overtuigd en liep weer verder.

Alex begon langszamer te lopen, hij hield zijn mond en keek naar de omgeving. Hij glimlachtte eventjes maar dat was al snel weg. De plek bezorgde hem de rillingen.

"Nu alleen nog oversteken.." Fluisterde Chishio. Ze staken over, en ze stonden voor een deur, van een enorme loods. het buitenlicht stond altijd aan, ook al was het dag. en de lamp was nog nooit vervangen..

Alex knikte en stak over. Hij keek naar de deur, langszaam deed hij de deur openen. Met een grijnsje keek hij rond. Het was donker. ''Wat is dit voor plek?''

Een rilling liep over Chishio's rug. "Wat een nare plek.." Fluisterde ze zachtjes. Ze ging dichtebrij Alex lopen, ze kreeg al die flashbacks van vroeger..

Alex liep naar binnen en snoof. ''Geesten oproepen is denk niet nodig meer'' mompelde hij. Hier en daar zweefde de geesten rond, allemaal vol met bloed.

Chishio slikte en klemde zich aan Alex vast. "Ik zie ze Alex.." Jammerde ze hulpeloos. Ze maakte zich soms echt gek. Ze keek schichtig om zich heen, De geesten trokken aan haar kleding en smeekten om haar aandacht.