Walkin' down the street with my VANS on.

Oliver liep met een rustig pasje door de straatjes van de stad. Het was donker, je kon haast geen steek zien aangezien er geen lantaarnpalen schenen op de straten. Ja, èèntje maar. Het sheen een zwak licht wat de straat spookachtig maakte. Oliver ging rustig op een bankje zitten en staarde wat voor zich uit. Zijn oor draaide plots in de richting van een vreemd geluid; een soort geratel.. Oliver stond op en begon naar het geluid te lopen, maar hij was voorzichtig, wie weet wat het was..

Chriss liep door de straten met 2 grote tassen met baby spulletjes erin. Ze glunderde helemaal. Ze was vanavond naar de verloskundige geweest en die had haar verteld dat het een jongen zou worden. Ryan wist het nog niet, dus daarom wilde ze snel naar huis gaan om het nieuws te vertellen. Ze had ook al een aantal dingen besteld, zoals een wiegje, een box, kinderwagen, maxicosi, een autozitje, comode.. dat zou binnen 2 weken max. gelevert worden. Ze kon het nog steeds niet geloven dat ze over nog minder dan 4 maanden moeder werd. Ze hadden alleen nog geen kinderkamer. Maar dat zou zeer waarschijnlijk de logeerkamer worden, bedacht ze. In de verte hoorde Chriss ook een ratelend geluid. Het had iets weg van een kettingzaag, of nee.. meer een schuurmachine.. of toch..? Chriss stopte even met lopen en draaide zich in de richting waar het vandaan leek te komen. Het was een dichtbijzijnde steeg aan haar linker kant. Chriss twijfelde even..

((we kunnen doen dat chriss over 2 maanden bevalt, of eerder))

Oliver gluurde om het hoekje van de steeg. Bloed. Oliver slikte. Was er iemand vermoord..? Hij zette Ijn voetvom de hoek en het bloed trok zijn gloednieuwe vans in die hij in de stad had gekocht. "Fijn.." Mompelde hij en liep verder, hij ontweek de plassen bloed opnde grond. Dit was een massamoord geweest, dacht oliver, en aangezien de straat schuin afliep en het bloed langs de goot liep moest het verderop gebeurd Ijn.. Hij zuchtte diep en liep verder..

Chriss' neus vulde zich met bloed. Haar ogen schoten rood. Chriss kneep haar neus dicht en probeerde er niet aan te denken. De laatste tijd had ze er echt een zwak voor gekregen. Chriss probeerde wat rustig te ademen. Ze keek even om zich heen. Daarna keek ze weer naar de steeg. Ze wilde toch weten wat er aan de hand was. Voorzichtig liep ze in de richting van de steeg..