Filmnight @ Chriss'

Kira merktte dat Alisa ineen zakte. Langzaam trok hij zijn tanden uit haar nek, en bekeek Alisa die op de grond lag. met een brede grijns veegde hij zijn mond af, hij deed zijn masker weer op. "Meisje, meisje.. wat is er? gaat het wel goed.." Zei hij en schudde Alisa door elkaar, hij begon de onschuldige te spelen.

Alisa voelde zich erg duizelig en begon wat vaag te zien. Ze voelde dat ze door elkaar werd geschud en langzaam zag ze een gezicht verschijnen voor haar hoofd. Ze knipperde even met haar ogen en probeerde wat overeind te gaan zitten wat niet echt lukte. Ze had hoofdpijn, en een heel leeg gevoel in haar hoofd. Alsof iemand haar geheugen had gewist. Toen ze wat beter keek deinsde ze naar achter. Recht voor haar stond een of andere gozer met een creepy masker op..

Kira keek Alisa aan. "Rustig.. Rustig.. ik doe je niks" Zei hij alsof hij de aardigste was van de hele wereld. "Echt niet.." Fluisterde hij nu.

Alisa kreeg even een steek in haar hoofd en ze kneep haar ogen even dicht. Daarna bekeek ze voorzichtig de gozer die voor haar stond. ''Wat..'' stamelde ze. ''wie ben jij..?'' vroeg ze ook op een fluistertoon en ze probeerde op te staan.

Kira was even stil. "Noem me maar BB.. da's beter voor ons beiden" Zei hij en maakte een gebaar met zijn vinger tegen zijn mond. "Maar ik doe je echt niks" Zei Kira nogmaals.

Alisa keek even om zich heen. Waarom voelde dit zo raar? Alsof ze werkelijk geen idee meer had hoe ze op de grond terecht was gekomen. En waarom ze hier was. Alisa veegde haar handen even af aan haar broek. ''wat.. doe ik hier..'' mompelde ze wat tegen zichzelf. Waarom wist ze het niet meer? Het irriteerde haar zo.

Kira haalde zijn schouders op. "Je lag hier.. en ik kwam aanlopen, en ik dacht, dit hoort niet." Hij deed zijn masker af. "Je kan me trouwens ook gewoon Kira noemen."

((Identiteit geshowd aan Alisa. lol. dit word spannend.))

Alisa staarde even voor zich uit. Ze lag hier..? Zomaar op de grond. Dat.. kon niet. Had ze gedronken..? Alisa schudde haar hoofd even en richtte zich weer op de jongen die zichzelf Kira noemde. ''Alisa..'' mompelde ze terug. Ze keek hem even aan. Hij zag er veel beter uit zónder dat creepy masker.

Even keek Kira weg. Daarna keek hij Alisa recht aan in haar ogen, meestal werden sommigen dan bang, maar hij probeerde zo min mogelijk eng te kijken. "Je vraagt je zeker af waarom ik hetzelfde masker heb als die creep" Zei hij met een gefaked grijnsje. hij had al een plan gemaakt.

Alisa staarde Kira wat onbegrijpenlijk aan. ''als.. welke creep?'' vroeg ze en ze pijnsde even. Langzaam zag ze een vaag beeld voor zich terug komen van iemand met een masker. Alisa staarde even voor zich uit. Ze herinnerde zich het weer. Ze was met een zaak bezig. Of nouwja.. dat wilde ze doen als ze weer terug zou komen bij de politie. Vaag herinnerde Alisa zich iets over iemand met een kettingzaag.

"Ik ben een enorme fan, nou eigenlijk, niet op die manier.. maar. hij is zo cool" Zei hij alsof hij helemaal geinspireerd was.

''Jij.. wat?'' zei Alisa. Ze probeerde zijn woorden te onthouden en langzaam viel alles weer terug. ''Een fan..?'' vroeg Alisa weer. ''Van die creep..?''

"NOuja.. zo kan je het niet noemen" Zei Kira lacherig. Wat dat betreft was Kira een enorme bedrieger.

''Ow..kee..'' zei Alisa en ze wreef even op dr achterhoofd. ''En.. wat deed ik ookalweer op de grond..?'' vroeg ze nogmaals.

"Ik weet het niet" Zei Kira met een zucht. hij keek even naar de grond. daarna keek hij op in haar ogen.

Ook Alisa zuchtte. Dit was een rare avond. Zomaar wakker worden op straat ergens in de nacht was niets voor haar. Alisa voelde even dat ze werd bekeken door Kira en ze keek terug met een vragende blik.

"Oh, uhm, juist. moet je wat te drinken of eten, je ziet er bekaf uit.. mijn huis is drie straten verder, net buiten wellington square. ik won zegmaar.. in de achterwijk hoe ze dat noemen.. Maar zo 'achterwijk' ben ik niet" Vroeg Kira en hielp Alisa omhoog.

((ze.. stond al.. maar dat maakt niet uit xD))

''Nee.. nee.. doe geen moeite.. ik.. eh ik voel me prima..'' zei Alisa. Maar ookal kon ze het zelf neit zien, ze zag inderdaad nogal wit..

"Ik doe je heus niks hoor" Zei Kira, en keek Alisa even aan. "Ik bijt niet" Zei hij met een bijna onzichtbaar grijnsje.

Alisa keek Kira heel even wantrouwend aan. Iets in haar zei dat ze hem absoluut neit moest vertrouwen. Want; de laatste keer dat ze dat deed, ging het fout.. net als die keer daarvoor. Maar een ander deel in haar dacht; fuck it.. Even twijfelde ze maar ze koos uiteindelijk toch voor de laatste gedachte. ''hm, oke..'' zei Alisa uiteindelijk.

Een glimlach zo goed dat het bijna charmant was verscheen op Kira's gezicht. "kan je lopen?" Vroeg hij aangezien hij haar zowat had leeggezogen en had gehersenspoeld.

''eh.. ja..'' zei Alisa en ze zetten een paar stappen. Het ging redelijk. Hier en daar wankelde ze nog wat maar, ze kon lopen..

"Het is hier zowat om de hoek, nog een klein stukje endan zijn we er bijna" Zei hij en af en toe hielp hij Alisa omhoog te houden als ze bijjna viel.

Alisa knikte. Hoewel ze het best wel vreemd vond dat een wildvreemde jongen haar midden in de nacht uitnodigde om mee naar zn huis te gaan, had ze er aan de andere kant vrede mee. Ze was erg moe en had een beetje hoofdpijn. En lopen naar haar huis was te ver. Dus, waarom ook niet..?

Eenmaal aangekomen bij zijn huis, pakte hij zijn sleutel uit zijn zak en draaide heirmee het slot van de deur af. "Doe alsof je thuis bent.." Zei hij uitnodigend en knipte het licht aan. EIgenlijk zag het er best netjes uit, iets wat je niet zou verwachten van zo'n jongen als Kira.