dikke buik :'3

Het was half 9 in de ochtend. Chriss stapte net haar bed uit. Ze had weer eens barstende hoofdpijn. Dat had ze erg vaak de laatste week. Ze was van plan volgende week naar de dokter te gaan, gewoon voor de zekerheid. Waarschijnlijk had ze een griepje te pakken ofzoiets. Terwijl ze wat sloom naar de bank slofte, en de tv aanzette, voelde ze weer een golf van misselijkheid door haar lichaam vloeien. Met een vertrokken gezicht hield ze haar maag vast. Ow, ze haatte het om te kotsen. Ze probeerde wat rustig in en uit te ademen en langzaam voelde ze zich weer wat beter.

11 uur. Chriss was inmiddels al gedoucht en zocht nu naar haar spijkerbroek, die ze voor de zoveelste keer ergens had laten slingeren. Plots zag ze iets vanonder haar bed liggen. En ja hoor, daar lag hij. Ze raapte 'm op van de vloer en wurmde zichzelf erin. Alleen, het ging moeilijk. Het leek wel alsof ze niet meer in haar broek paste. Ze hield haar buik in en brobeerde met veel moeite de knoop dicht te doen. Maar, het lukte niet. ''Godver..'' gromde ze en ze probeerde het nog eens. Maar weer zonder succes. Chriss was met stomheid geslaagd. Hoe kon dit nou.. Ze trok haar broek weer uit en ging voor de spiegel staan. Ze bekeek zichzelf en zag tot haar schrik dat ze dikker was geworden. Ze wreef voorzichtig met haar vingers langs haar buik en kreunde even. Ze moest écht minder snoepen. De laatste tijd had ze ook last van vreetbuien... Over eten gesproken. Ze voelde weer een golf van misselijkheid. Maar dit keer kon ze het écht niet langer inhouden. Ze rende, zo hard als ze kon, naar de wc. Ze liet zich zakken op haar kniën en hing haar hoofd boven de wcpot. Ze voelde het allemaal naar boven komen. Voor d'r gevoel, kotste ze heel dr ontbijt er weer uit. Misschien was het toch verstandig om vandaag maar een afspraak te maken voor de dokter...

Rya liep mt een goed gevoel door de gangen van de kamers. Hij was een liedje aan het nurieen, en was duidelijk vrolijk. Even stopte hij bij Chriss' deur, er kwamen kotsneiingen vanachter de deur. "Chriss! it's me, Ryan, Gaat het wel?" riep hij tussen de deur in, want chriss kon nu moeilijk de deur openen om even hoi te zeggen.

In de verte hoorde Chriss iemand roepen en ze herkende Ryan's stem. ''MOMENTJE..'' riep ze terug. Chriss ademde even diep in en voelde gelukkig niet nog een golf van misselijkheid opkomen. Ze hees zichzelf omhoog en liep naar de deur waarna ze de 3 sloten eraf hield en de deur opende. Ze zag Ryan staan. ''Hey, kom binnen..'' zei ze met een wat wit gezicht.

"Hey, gaat het wel een beetje?" Ryan gaf een aai over haar wang als een begroeting. Hij bekeek Chriss. "Je ziet er beroerd uit.. Genoeg gegeten? Genoeg gedronken?" Vroeg Ryan en liet zichzelf zakken op haar bed.

Chriss legde haar hand op Ryan's hand en knikte. ''Ja, misschien iets te veel gegeten.. ik voel me steeds misselijk.. en ik pas niet meer in mn broek..'' klaagde Chriss en ze bekeek haar blote benen even. ''Maar ik ga vandaag naar de dokter..'' zei ze en ze liet zich naast Ryan op bed ploffen. ''Waarschijnlijk heb ik een griepje ofzo.. ow.. als dat zo is.. wil ik je niet aansteken..'' zei ze en ze schoof voor de zekerheid ietsjes opzij van Ryan.

Ryan bekeek haar buik en legde er een hand op. "Nou.. Chriss.. ik denk niet dat het een griepje is, en ook niet teveel gegeten, als je teveel gegeten had was je buik niet zo.. hard" Zei hij, en bekeek Chriss van top tot teen. "...Heb je het wel eens eerder gehad?" Vroeg Ryan alsof hij een dokter was.

Chriss grinnikte. ''Nee dokter Ryan.. maar maak je nou maar geen zorgen.. ik ga zo al..'' zei ze en ze trok haar kniën op tot haar kin. Ze voelde zich een beetje opgeblazen. Waarschijnlijk door het eten, ookal had ze dat dr net uitgekotst.. Het zal vast niet zo bijzonders zijn..

"Hmm.." Ryan vertrouwde het niet zo. "Ik weet het niet hoor.. Zal ik mee gaan? ik kan je brengen als je wilt.." Zei Ryan, bedoelend op zijn scooter.

((*Cam't met robbin 8D))

''eh, yeah sure.. als je wilt..'' zei ze en ze liet zich languit liggen op het bed en lag daarbij met dr hoofd op Ryan's schoot ((OMG NIET VERKEERD DENKEN VRIEND.. O.O)) Ze keek omhoog en greens even. Ryan's gezicht zag er van onderaf best grappig uit.

"Hoelaat heb je een afspraak dan?" Zei Ryan terwijl hij door haar haar streek. HIj keek nogmaals naar haar buik. Ze zou toch niet.. nee..

Chriss keek op haar horloge. Haar gezicht vertrok meteen toen ze zag hoelaat het was. ''OVER 10 MINUTEN..'' zei ze en ging meteen rechtop zitten. Als een speer sprong ze van het bed af en zoch naar een wat ruimer zittende broek, een paar sokken en haar All stars.

ook Ryan sprong uit reflex omhoog. hij schrok zich te pletter. "Zullen we dan nu gaan?" Zei hij met een druppelhoofd.

((Skippen naar ziekenhuis?))

((juaaah.. skippen maar ^^))

Wat zenuwachtig zat Chriss in de wachtkamer. Ze hield niet van ziekenhuizen of dokters. Nooit gedaan ook. Ze tikte wat met dr vingers op de stoel en keek om zich heen. Ze zag een meisje zitten met haar moeder. Het kleine meisje straalde doodangsten uit. ''Rustig liefje.. je krijgt alleen maar een prikje.. meer niet.. je voelt het amper..'' stelde de moeder haar gerust. Chriss greens. Ze kon zich nog vaag herrinneren dat zij net zo was vroeger. En stiekem nu nog een beetje.

Ryan zat met zijn hand op die van Chriss naast haar. "Zenuwachtig?" Zei hij met een grijns. hij kneep wat in haar hand. "Je hoeft echt niet zenuwachtig te zijn hoor.." Stelde hij haar gerust.

''w-wat? nee.. niet echt..'' loog Chriss. Ze kreeg gewoon altijd de kriebels ziekenhuizen. Op dat moment schoof de schuifdoor van het kantoortje open. ''Mevrouw... Stonewell..'' kondigde de dokter aan en ze keek de wachtruimte door. Chriss bloosde even, ze moest nog wennen aan haar achternaam. Chriss stond op en keek Ryan aan. ''blijf jij hier wachten?'' vroeg ze en ze wilde al naar de dokter toe lopen..

((Maar ze zijn nog niet getrouwd :/))

Ryan knikte en liet Chriss' hand los. Eigenlijk was Ryan ook best zenuwachtig, maar dat liet hij niet zien. Hij glimlachtte nog eens naar Chriss toen ze de kamer in liep.

((NOUWEN.. ze had het opgegeven bij de dokter.. :') .. omg.. dat lijkt me echt lol als je gewoon bij de dokter een valse achternaam opgeeft >:") ))

De dokter strekte haar hand uit naar Chriss. ''Hallo..'' zei ze vriendelijk. Chriss schudde wat slapjes de hand terug en mompelde iets van hoi. ''Komt u verder..'' zei de dokter weer en ze gebaarde naar de stoel die tegenover het bureau stond. Chriss nam plaats en wachtte af. De dokter sloot de deur en ging tegenover Chirss zitten. ''En.. waarvan uw bezoek?'' vroeg de dokter en ze schoof haar brilletje op haar neus. Chriss schraapte haar keel. ''Eh.. nou.. de laatste weken voel ik me misselijk.. maar in vlagen, snapt u?'' antwoorde Chriss. De dokter knikte begrijpend en typte mee op de computer. ''En ik heb ook steeds meer last van hoofdpijn, dit komt wel regelmatig terug. En volgens mij ben ik dikker geworden, ow.. maar dat komt omdat ik de laatste tijd nogal veel, eh.. eet. Ik heb echt vreetbuien..'' zuchtte Chriss. De dokter stopte even met typen. ''Wanneer was de laatste keer dat u ongesteld bent geweest?'' vroeg de dokter serieus. Chriss keek de dokter een beetje raar aan. ''eh.. best wel lang geleden, geloof ik.. 1 á 2 weken over tijd, dacht ik..'' zei Chriss terwijl ze erover nadacht. ''En.. heeft u 2 á 3 weken geleden geslachtsgemeenschap gehad met uw partner?'' vroeg de dokter weer. Chriss kreeg even een kleur. ''Eh.. dat is een nogal.. persoonlijke vraag..'' zei ze zonder de dokter aan te kijken. De dokter glimlachte. ''Ik snap dat je je ervoor schaamt maar, ik moet het weten..'' zei ze gerusttellend. Chriss slikte even. ''ja..'' antwoorde ze toen zachtjes. Er viel even een stile die alleen werd verbroken door het getik van de toetsen van de computer. Toen de dokter klaar was met typen graaide de dokter wat in haar la en hield er een soort staafje uit. Ze draaide zich om naar Chriss en overhandigde het aan haar. ''Zou je even naar de wc kunnen gaan en hier overheen willen plassen?'' vroeg ze vriendelijk. Chriss snapte er niets van maar knikte, nam het staafje aan en liep naar de wc in het kantoortje.

Ryan keek op de klok in de wachtkamer. Het duurde best wel lang, hij keek vol spanning naar de deur. PLots ging hij open, Chriss kwam aangelopen maar ze liep haastig door naar de wc. Ze had iets van een strookje in haar hand. "Ben benieuwd wat er aan de hand is.." MOmpelde hij in zichzelf.

Toen Chriss terug liep wierp ze Ryan even een blik toe van; 'wtf?' en liep daarna door de schuifdeur heen. Ze ging weer zitten en overhandigde de dokter het staafje. De dokter wierp Chriss een glimlach toe toen ze het staafje zag. Ze legde het staafje weg en stond op. ''Mevrouw, mag ik uw feliciteren.. u bent zwanger..'' zei de dokter en ze reikte haar hand aan. Alsof ze door bliksem getroffen was bleef ze roerloos zitten. Langzaam keek ze de dokter aan alsof ze iets had gezegt wat absoluut niet kon. ''ik ben wat?'' vroeg Chriss. De dokter glimlachde en ging weer zitten. ''U bent zwanger, mevrouw..'' zei ze weer. Chriss liet haar mond een stukje open hangen maar sloeg haar hand ervoor. Haar andere hand taste naar haar buik. Ze was zwanger, maar ze kon het absoluut niet geloven. ''maar het was maar één keer..'' mompelde ze zachtjes. ''Ja, maar soms is die ene keer gelijk raar, als je begrijpt wat ik bedoel...'' zei ze. Chriss kreeg weer een kleine kleur op haar wangen. Langzaam stond ze op en schudde weer slapjes de hand van de dokter. ''Bedankt..'' mompelde ze. De dokter knikte. ''nog maals gefeliciteerd..'' zei de dokter en ze trok de deur achter Chriss dicht.

Ryan keek Chriss aan. "...En..?" Vroeg hij, amar aan haar gezicht te zien was het niet veel goeds.. dacht hij. Ja, wist hij veel dat ze zwanger was.

Chriss zei niets maar liep naar de uitgang van het ziekenhuis. Ze moest het nog even verwerken. Dit kon niet kloppen.. maar.. de dokter wist het zeker. ''ik..'' probeerde Chriss, maar ze kreeg niets zinnigs uit dr mond.

Ryan sprong op en liep achter Chriss aan. "Chriss, wat is het? Toch niets ernstigs he.." Hoopte Ryan, hij legde een hand op haar schouder en ging naast haar lopen. "Je bent.. wat..?"

Chriss slikte. ''Ik ben zwanger..'' wist ze nog net over haar lippen te krijgen.

Ryan stond plots stil. "Zwanger..?" Vroeg Ryan onzeker. "Dus toch.." Hij was stil. "Maar het was maar een keer, hoe kan dat nou.." Ryan beet op zijn lip. "Ik.. Het spijt me" Zei hij, hij voelde zich enorm schuldig. En nu? Moesten ze het kind later vertellen dat het een ongelukje was? In de disco?

''Ik... ik..'' stotterde Chriss. Zonder dat ze het wilde begon ze te huilen. Alles overviel haar een beetje.