Zenuwachtig

Clamp liep met een snelle pas door de straten, Op zoek naar een supermarkt. Hij had al een week niet gerookt en nu werd het hem te veel. Terwijl hij met zijn hand in zijn zakken voelde of hij nog genoeg geld bij had dook hij een glazen deur in. HIj schoof zonder iets te kopen meteen aan de kassa aan en toetste op de automaat. Hij betaalde het pakje en ging weer naar buiten. Haastig stak hij een sigaret in zijn mond en merkte dat hij geen aansteker had. Kwaad keek hij in het rond of hij iemand zag die hij kende, Die misschien een vuurtje bijhad.

Rusine kwam langszaam dichterbij. Rusine was niet graag in drukke straten, maar hier viel ze minder op. Nouja dat dacht ze, want ze viel des te meer op. Rusine zag je al van een kilometer afstand, zelfs in het donker zag je haar spierwitte huidskleur en haar dodelijke rood/bruine ogen. Ze was op zoek naar nieuwe slachtofffers voor haar kunstwerken. En aangezien ze een opdracht van haar opdrachtgever had voltooid mocht ze dat best vieren met een nieuw kunstwerk vond ze. ''You play a game, You'll never win'' zei ze met een creepy grijns. Langzamerhand kwam ze bij de supermarkt. Ze zag een jongen staan met een sigaret in zijn mond. Ze zag hoe hopeloos hij naar een aansteker zocht. Met een brede grijns liep ze naar de jongen toe. Meestal zei Rusine haast niets tenzij ze ze je intersant vond. Een deze jongen, was dat zeker. Ze haald een zilver kleurig doosje tevoorschijn die ze openen klapte. Een aansteker kwam te voorschijn. ''Hulp nodig'' zei Rusine poeslief wat gewoon eng was bij haar. Ze stak de sigaret aan en glimlachtte, de glimlach was fake maar dat kon je niet zien.

Clamp zag niemand, Maar dan ook echt niemand. Net op het moment hij het eigenaardige stokje weer weg wou steken zag hij naast zich een meisje. Hij schrok even op en deinsde achteruit met zijn hoofd. "Ja graag" Zei hij en hield het stuk papier dat hij net weg wou stoppen boven het metalen ding. Met zijn grellig kleine ogen keek hij vanuit zijn ooghoek naar het meisje. Ze had een vreemde gloed over haar heen. Clamp die nog steeds onder het afdakje stond niet beseffend dat zijn parasol tegen de zon weg was besloot om dan toch maar een gesprek te starten met haar. "Ehh...Wie ben jij?" Zei hij een beetje terughoudend. Want ze was nu niet bepaald het soort meisje dat je zo over straat kon zien lopen. En zeker niet pal voor je neus met een aansteker.

Kira stond met de ogen van een roofdier de supermarkt binnen te gluren. Oh, hoe hij de drang ha om mensen dood te bijten in plaats van te bewerken met een stuk metaal. Maarja, dat was nou eenmaal zijn lievelingsmetaal. In plaats van een onzekere jongen, of een klein meisje te vinden, Vond hij Rusine, en een andere jongen. Hij bleek niet ebt bang van haar, maar je kon aan hem zien dat hij Rusine liever niet in de buurt had. Maar niemand wou haar in zijn of haar buurt, En het zelfde gold voor Kira. Hij besloot naar de twee toe te lopen, wat hij ook deed. "ik dacht dat je niet rookte, Rusine" zei hij met een kil grijnsje die zijn tanden zichtbaar maakte.

Clamp keek verbaasd op. een arrogante stem zei wat tegen Rusine. Clamp voelde zich vreemd, Normaal sprak hij met niemand. Hoogstends schold hij een hond uit, Maar dat was het dan. Nu Stond rusine, Iemand die hij niet kende met een helpend vuur en kwam er nog iemand bij. "Ehh...Ook goeie middag" Zei hij een beetje gedrogeerd. Op eens ging het lichtje branden. Hij merkte dat zijn parasol weg was en kon nergens heen. Als hij nu onder het afdak vandaan zou komen zou hij het uit gaan gillen. Zijn pupillen werden groot, Bijna even groot als zijn oogbal. Hij hield zijn mond stevig toe, Voor het geval hij schuim zou krijgen. Clamp Stond op het toppunt van een transformatie.

Rusine hield haar hoofd schuin, wachtend of ze een bedankje kreeg. ''Asje'' Zei Rusine uiteindelijk en stopte haar aansteker weg. Een paar seconde vroeg de jongen wie ze was maar tegelijke tijd kwam Kira achter haar staan. Hij had een aardige grote mond en lef dat hij zo tegen haar durfde praten. Rusine snoof. ''Kira,'' zei ze nuchter. ''Ik rook niet, maar een vuurtje is altijd handig.'' Zei ze kalmpjes terug. Daarna richtte ze zich op de jongen. Rusine was van plan om het lieve meisje te gaan uithangen, wat ze totaal niet was. Ze legde een hand op de schouder van de jongen. ''Gaat alles wel goed met je?'' ''Je ziet bleekjes.''