Videobeelden spreken boekdelen..

((Levi is de achternaam xD Demian, en samira Levi dus.))


Ryan schrok wakker uit zijn stoel toen zijn mobiel afging. "Joey.." Mompelde hij geirriteerd. "Yo, Ryan." Zei hij cool en roerde met een lepeltje in zijn inmiddels koud geworden koffie.

"Demian is gevonden in een steegje, verderop. L en Ayano zijn erop af gegaan." Zei Eve en vluchtig shcreef ze wat op. "Dit is niet gezond." Zei ze, nee natuurlijk was dit niet gezond. Het was verschrikkelijk. "Ik heb informatie doorgekregen van L.. het lijk.. heeft geen beetwonden, maar is tegen de muur aan gedrukt, zijn keel was open gesneden met vermoedelijk een vleesmes. De moord was gepland. Niet iedereen neemt namelijk een vleesme mee op straat als je gaat stappen. Of wel.." Zei ze, ze keek om zich heen om te kijken of er iets op viel. Daarna keek ze naar het lijk. "Ne toch.. dit kan toch niet. Haar pols.. haar linkerhand, is afgesneden" Zei ze gruwend. Dit was verschrikkelijk.

''Ik.. ik kan hier gewoon niet naar kijken.. het maakt me misselijk..'' gaf Alisa toe en ze wendde haar gezicht af. ''Jeez, we MOETEN de dader echt grijpen voordat er NOG meer slachtoffers volgen..'' zei Alisa ernstig en ze keek Eve wanhopig aan.

Een rilling liep over Eve's rug. "Maar hij gaat slordig te werk. We hebben hopelijk DNA van hem.." Zei Eve, ergens vermoedde ze dat Ryan het had gedaan, het was namelijk de enige persoon die bekend had gemaakt dat hij vampier was, op tom na. Maar Tom, zat achter de tralies.

Joey beet even op een nagel. ''Yo Ryan..'' sprak hij toen Ryan had opgenomen. ''Luister, er is een nieuw lijk gevonden.. twee eigenlijk. Alisa belde me net en ze had het over vele bijt wonden en ontstekingen..'' sprak Joey licht in paniek. ''Ben je.. ''voorzichtig'' te werk gegaan?'' wilde Joey weten.

Alisa slikte even. ''Eve, regel jij het verder hier? Ik ga weer terug naar het politie bureau en ik licht Cailtynn even in over alles..'' stelde Alisa voor.

Ryan was even stil. "Shit." Zei hij na een korte stilte en slikte. "Ik weet niet eens zelf van die moord af.." Zei hij, hij dacht na. "Ik denk.. dat ik mijn controle was verloren" Zei hij. "Shit.." Nogmaals roerde hij in zijn koffie. Dit was foute boel.

Eve knikte. "Ga maar." Zei ze en onderzocht het plaats delict.

Alisa knikte. ''K zie je nog wel..'' zei ze voordat ze weer richting het politiebureau liep.

Joey zuchtte hoorbaar. ''Shit man..'' zei hij. ''Oke, ik ga zo naar het plaats delict toe en kijk of ik wat bewijs, als die er is, kan verdoezelen. Ik zit nu achter Alisa's computer en zie hier het een en ander staan.. jij bent hoofdgedachten, gast..'' ging Joey verder.

Ryan zuchtte geirriteerd. "Shit. Kijk maar wat je kan doen." Zei Hij, hij hing daarna op. Nu was hij zenuwachtig, dadelijk draaide hij de bak nog in..

"Jongen.. hier staat de doodstraf op.. Je speelt met vuur" Mompelde Eve en schudde haar hoofd. Ze zag in de verte iets liggen. Het glom, duidelijk het moordwapen. Ze liep ernaartoe. De punt van het mes was gebogen, En ook het handvat was doorbloed. Waarschijnlijk had hij haar zo gestoken dat het de muur of grond was geraakt en was gaan buigen. "Een normaal mens kan een mes niet in een ebweging DOOR iemand heenkrijgen.." Mompelde ze.

Joey begon hier en daar wat tekst de deleten. Zo delete hij bijvoorbeeld een aantal tijdstippen en wat informatie over de lichaamstaal van Ryan tijdens het overhoren. Joey hoorde op de gang wat voetstappen naderen en sprong bijna van de stoel. Hij keek om het hoekje van de deur en zag Alisa aan het eind van de hal staan. Ze stopte even en Joey zag dat ze even met Clarence praatte. Snel greep Joey zijn kans en glipte zijn eigen kantoor binnen.

Alisa was inmiddels in het politie bureau gearriveerd. Ze zag Clarence langslopen en sprak haar even aan. ''Hey Clarence.. heb jij Caitlynn gezien? We hebben haar nodig..'' vroeg Alisa terwijl ze zelf ook even rond keek of ze Caitlynn ergens zag. ''Ow.. ja.. dat was ik vergeten te zeggen; Caitlynn is overgeplaats van cathegorie. Ze is inmiddels bezig met een andere zaak die óók te kort had aan assistentie van het opschrijven van verklaringen enzo. Dus jullie zullen het echt even zonder haar moeten doen.'' antwoorde Clarence. ''WAT?!'' riep Alisa uit. ''Maar we zijn met een harstikke belangrijke zaak bezig! Welke zaak is er nou belangrijker dan deze.. ik bedoel.. deze zaak is nou niet echt een dorsnee zaak..'' protesteerde Alisa. ''Sorry Torra, het is niet anders..'' zei Clarence nog net voordat ze weer verder liep.

Eve zuchtte. Hier kon ze niets meer veranderen. "Kom het lijk hier ophalen, check mijn cordinaten" Zei ze, ze had mensne van het mrotuarium aan de lijn. Ze hing op, en keek of ze alles had, daarna verdween ze naar het politiebureau.

Joey draaide vlug zijn deur op slot en legde zijn oor tegen de muur in de hoop iets te kunnen horen..

Alisa zuchte geirriteerd en liep met grote passen naar haar kantoor. Voor de deur bleef ze even staan. Verbaast staarde ze naar de deur die op een kier open stond. Ze wist zéker dat ze de deur op slot had gedaan voordat ze wegging! Voorzichtig duwde ze de deur open maar bleef zelf in de deur opening staan. Ze keek de kamer rond. Niemand.. Alisa tastte naar het lichtknopje en stapte toen voorzichtig de kamer in. Ze zag dat de computer nog aan stond en de bureau stoel naar achter geschoven was. Alisa kneep haar ogen tot spleetjes. Iemand was in het kantoor geweest...

10 minuten later stond ze op het politie bureau. Ze zuchtte diep, en liep het kamertje binnen, Daar stond Alisa de zooi te onderzoeken. "Is er iets?" Vroeg Eve, ze wist niet dat Joey in de kamer was geweest om met de informatie te klooien. Aan haar egzicht kon ze het aflezen. "Joey." Zei ze in een woord alsof ze antwoord gaf.

Alisa trok Eve voorzichtig mee naar binnen en sloot de deur achter hen. ''Luister, er is iemand in onze kamer geweest. Ik weet 100% zeker dat ik de computer heb afgesloten en de deur op slot gedaan. Maar.. Joey? waarom zou hij dat hebben gedaan.. en trouwens, hij hééft niet eens het wachtwoord van de computer'' zei Alisa op een fluistertoon.

Joey zat in de kamer naast Alisa en Eve. Het zweet brak hem nu lichtjes uit. Hoe wist Eve nou gelijk dat hij het gedaan had? Hij wist wel dat Eve Joey niet echt mocht..

De deur van het kamertje ging open. Eve wou nog wat zeggen tegen Alisa, maar keek toen op. haar ogen werden groot. "R-Ryan.." geschokt liep ze naar achteren, ze liep tegen een muur aan. "Dit meen je toch niet.. Jij.. jij.." Ze kon niet uit haar woorden komen, Ze bekeek Ryan. Zijn handen zaten onder het bloed, hij had een mes en een touw in zijn handen en ook van zijn mond en kin droop rode vloeistof. Ook bloed. Een psychopatische glimlach verscheen op zijn gezicht. "Eve.. liefje, kom maar, ik doe je geen pijn" Zijn ogen waren rood geworden, maar hij had geen hoektanden. Eve rilde. "Ga weg monster!" Ze wierp een blik op de lade van het bureau en trok deze open. Een pistool. Ze richtte hem op Ryan, de moordenaar gaf zichzelf aan..

Alisa slaakte een gilletje. Ze schrok zich kapot aangezien zij het dichts bij de deur stond. Ryan.. het was net een monster. Vlug greep ze naar haar pistool en richtte hem op Ryan. ''RYAN.. ACHTERUIT.. NU! OF ER VALLEN GEWONDEN..'' zei Alisa angstig terwijl ze een stap naar achter deed. Ze hield haar trillende vinger boven te trekker..

Joey hoorde een gegil aan de andere kant van de kamer. Dit was niet goed. Hij hoorde dat Ryan's naam geroepen werd. Zouden ze er eindelijk achter zijn gekomen? Voorzichtig deed Joey de deur open en bleef met open mond in de deur opening staan. Daar stond Ryan. Helemaal onder het bloed met een mes en touw in zijn handen. Wat moest hij doen. Een deel van hem zei dat hij moest in grijpen maar een ander deel van hem zei dat hij het gewoon moest laten. Hij ademde diep in en ging achter Ryan staan. Maar in plaats van hem in de boeien te slaan, pakte Joey zijn eigen pistool en richtte hem op Alisa en Eve. Een valse grijns sierde zijn gezicht.

Razendsnel drukte hij Eve in de hoek. Hij greep haar handen vast en hing over haar heen met een grijns. Eve probeerde ineen te duiken, zo.. zo snel dat je het niet zag, zo snel was Ryan. Zachtjes kneep hij in haar handen, alsof hij haar niet wou bijten, maar juist wou zoenen ofzo. "Eve. Liefje. Wees niet bang" Fluisterde hij, met een hand duwde hij haar kin omhoog. Ze begon zowat te huilen. "Ryan.. alstjeblieft" Jammerde ze, ze balde haar handen tot vuisten, nu zaten ook haar handen en kin onder het bloed. het pistool had ze laten vallen van de angst..

''EVE'' riep Alisa uit en ze zag hoe snel Ryan reageerde. Alisa liet uit paniek haar pistool vallen, een van de stomste dingen die je maar kunt doen tijdens een 'overval'. Ze stromde op Ryan af en begon hem wild aan zijn arm te trekken. ''LAAT LOS RYAN!'' riep Alisa weer. Joey greep zijn kans en raapte het pistool van Alisa op en richtte het op haar. ''DON'T.. MOVE..'' zei hij kalm maar scherp. Alisa slikte toen ze het koude ijzer van het pistool tegen haar nek voelde en liet Ryan langzaam los. Ze huiverde.

Zonder erbij na te denken zette Ryan zijn tanden in Eve's nek. Aangezien hij geen hoektanden had, deed dit veel meer pijn als een vampierenbeet, ookal waren zijn hoektanden scherp geschuurd. Eve gaf een gil en probeerde Ryan van haar af te duwen. "Ga weg! Laat me los!" gilde ze, ze zette haar nagels in zijn huid maar Ryan bleek het niet te voelen. Bloed stroomde langs Eve's nek naar beneden, Je zag Ryan een paar keer slikken. Hij was haar bloed gewoon aan het drinken.

Alisa slikte en hief haar handen omhoog als teken dat ze zich overgaf. Ze liet haar blik snel door de kamer glijden om te kijken of er iets van pas kon komen. Haar blik bleef even hangen op de brandblusser die aan de muur hing, nog geen meter van haar vandaan. Joey liet het pistool zakken. En dát had hij niet moeten doen. In een flits trok Alisa de brandblusser van de muur en raakte met een harde klap het achterhoofd van Joey. Joey zakte ineen als een lappe pop en bleef roerloos op de grond liggen. ''stomme klootzak'' mompelde Alisa. Vlug raapte ze haar pistool op van de grond en richtte het op Ryan. Ze haalde de trekker over en een oorverdovende knal was te horen. Alisa schoot vlak naast Ryan's benen. ''godver..'' vloekte Alisa toen de kogel miste.

Ryan draaide zich met een ruk om en Eve zakte door haar voeten op de grond. "Jij.." Zei hij met een lage stem en liep op haar af. "Ryan.. Een beweging en je bent dood" Zei Eve, een hand had ze op haar bloedende nek en met een hand had ze een geweer vast. Ze kuchtte wat. Ryan greens. "Schiet maar.." Zei hij en nonchalant deed hij zijn armen over elkaar.

''Ryan.. we willen je niet doden.. we willen alleen dat je je wapen neerlegt, oké? dan.. komt alles goed..'' probeerde Alisa tussen haar hijgen door. Ze richtte nog steeds haar pistool op Ryan, dit keer op zijn hoofd.

"Haha.. wat een grap.." Zei hij, hij hief zijn pistool op. "Denk nou maar neit dat.." Hij kon zijn zin niet afmaken of hij lag op de grond. "Ik zei.. een beweging en je bent dood" Een kogelw as door zijn been geschoten. Hij viel op de grond en greep naar zijn been. "je bent veroordeeld tot Executie wegens moord" Zei Eve streng en hief haar penning op.

Alisa liet opgelucht haar wapen zakken. ''Goed schot..'' mompelde ze tegen Eve. Alisa draaide zich om en hurkte neer bij Joey. Voorzichtig draaide Alisa Joey op zijn rug. Ze voelde even aan zijn ader op zijn pols. ''Bewustenloos.'' concludeerde Alisa. Precies op dat moment sperde Joey zijn ogen wijdt open en greep Alisa bij dr pols beet en draaide deze om. Het ging allemaal best vlug en onverwacht en Alisa had bijna geen tijd voor een tegenaanval, bijna niet.. Met een simpele draaibeweging draaide Alisa Joey's hand zo dat nu Alisa degene was die zijn pols in de houdgreep had. Ruw draaide ze hem op zijn buik en gritste handboeien uit haar zak. Snel klikte ze deze om Joey's polsen en drukte ze nog wat strakker aan. ''En jij, ''liefje'', jij bent veroordeeld tot 25 jaar celstraf wegens medewerking aan verscheidene moorden.'' zei Alisa met een sarcastische toon.

Ryan zuchtte. Had hij maar niet naar zijn baas geluisterd.. "Joey, Ik zie jou niet meer" Zei hij toen hij werd weggevoerd onder sterke bewaking. "Opgeruimd staat netjes.." Eve raakte haar nek aan. Ze slikte. "Ik hoop dat het niet gaat ontsteken.." Zei ze en zuchtte even.

Joey draaide zijn hoofd even naar dat van Ryan. ''jawel man.. ooit'' verzekerde hij Ryan en hij gebaarde met zijn ogen naar boven. ''Ach, wat ontroerend.. en wil je nou je bek houden anders sla ik hem dicht..'' verzekerde Alisa aan Joey terwijl ze een schop gaf tegen zn been. Alisa wende zich weer tot Eve en liep naar haar toe. ''Eve, hoe voel je je?'' vroeg Alisa bezorgd terwijl ze keek naar de diepe beetwond.

Ze trok een pijnlijk gezicht. "Het gaat.." Ze kreunde wat, de beetwond was gaan opzwellen. "Het doet wel pijn.. we moeten naar de dokter" Zei ze en zuchtte. Ze had een hekel aan dokters.