A lonesome walk

Ruth keek achter Angelique langs. "Zac boos..?" Vroeg hij droog alsof hij wist wat er aan de hand was. Bryson wierp een waarschuwende blik naar Ruth. Ruth bleek het te begrijpen. "Sorry.." Zei hij zacht en keek naar de chocolade melk. "Lekkoooor" Riep Ruth met uitgestrekte armen en een brede lach.

"Zac is ongesteld.." antwoordde Angelique droog. Ze ging zitten en pakte haar mok beet. Maar drinken deed ze niet.

Bryson grinnikte. "Dan is ie wel heel erg ongesteld.. Heeft ie al een paracetamol geprobeert? Helpt tegen de pijn" Grapte Bryson. HIj pakte een mok beet, zijn koude vingers werden verwarmd door de mok.

Angelique zei niets. Ze keek naar de bruine vloeistof in haar mok. In gedachte was ze nog bij het gesprek van net. Hij was jaloers.. ze wist niet hoe ze zich moest voelen. Boos omdat hij haar Bryson niet gunde of blij omdat hij om haar gaf..

Bryson nam een slok van zijn drinken en keek Ruth aan. Eigenlijk had hij wel zo'n vermoeden wat er aan de hand was. Hij bedacht zich iets. "Zeg.. Wat voor een band hebben jij en je borer eigenlijk..?" Vroeg Bryson plots.

Angelique Kee Bryson even aan. Hoe kon hij nou zoiets vragen. Hij wist toch dat ze nu ruzie hadden. Dan wou je juist niet praten over de goede dingen. Maar omdat Angelique niet bot of onbeleefd wilde overkomen antwoordde ze toch maat op zijn vraag. " een hele goede.. Ik ken hem al 19 jaar.." zei ze zacht.

Bryson knikte. Dat had hij wel verwacht, maar hij zocht naar iets anders. Hij dacht even na. Wat kon hij vragen..? Het was ombeleefd, maar hij moest iets weten.. er was een geheim.

Angelique dronk het laatst beetje van haar drank op. "iemand nog een beetje?" vroeg ze na een korte stilte en ze keek Ruth en Bryson even aan.

Bryson knikte, "Ja, lekker" Zei hij met een glimlach, ook al was het niet zo gezellig, Bryson was al lang blij dat ie binnen zat. Ruth had een hele Chocosnor en knikte. "Ja graag" Zei Hij met een grijns.

Angelique stond op en pakte de mokken op. Onderweg kwam ze langs Zac deur. Ze stopte even maar bedacht zich en liep ze keuken weer in.

Zac zat met zijn hoofd in z'n handen in z'n kamer. Blij was hij niet. Hij kon die Bryson wel vermoorden. Echt, nog even en hij zou 'm wurgen. Bryson liep achter Angelique aan, en stopte in de keuken. "Moet ik helpen..?" Vroeg hij en zette even de mokken wat verder op het aanrecht.

Angelique schudde haar hoofd. " nee, het lukt wel" zei ze.