dead silence..

Jigsaw hees ALisa op zijn rug. "Als jullie een stap verzetten.. Zijn jullie dood.." Zei Korosu voordat hij wegrende..

Rosemary draaide zich nog even om naar de agenten. ''ne.. ja-ne..'' *well, goodbye..* zei ze terwijl ze haar haar naar achter wierp en ook zij verdween achter Jigsaw aan.

Eenmaal aangekomen bij de loods, liep Jigsaw gelijk naar een van de kaers. Een vriezer. Hij opende de deur naar de vriezer, en legde haar middenin, Naakt. dan deed het lekker pijn >:3 Hij deed de vriezer op slot, zette hem aan, en liep weg.. en maar een iemand kon haar redden.. en daar ha dhij al voor gezorgd.

((AHAHAHAHA ''en dat deed lekker pijn..'' XD LEKKER SENTIMENTEEL WEER HE JENNI XD!!!))

Alisa voelde een ijskoude tinteling in haar onderrug en wilde wegdraaien maar dat lukte niet. Langzaam opende Alisa haar ogen. Heel langzaam. Ze zag sproeiers. 6 stuks. Alisa draaide haar hoofd voorzichtig naar links. Het deed pijn, vreemdgenoeg. Al wat ze zag waren muren. Saaie witte. Alisa kwam overeind en zag dat haar schrik dat ze naakt was. Alisa trok haar kniën vlug op en keek nu verwildert in het rond. Waar was ze? Ze zat in een kleine kamer. Een ijskoude kamer. Alisa rilde even. Het was heel erg koud. Zeker dik onder 0. Ze zat in een vriezer. Dat kon niet anders. Alisa kon haar eigen adem zien. In de hoek ontdekte Alisa een grote zwarte deur. Zo snel als ze kon rende ze naar de deur en begon er aan te trekken. Zelfs de deurhendel was glad. ''HALLO.. IS DAAR IEMAND.. LAAT ME ERUIT!'' riep Alisa hard en ze bonkte op de deur. Geen antwoord. Alisa begon zo hard als ze kon op de deur te slaan. ''LAAT ME ERUIT!'' gilde ze. De paniek begon nu toch wel toe te slaan.

Verderop, in de hal, zat Oliver, In een kist. Hij moest eruit ontsnappen. Maar zo makkelijk was dat niet, de kist hing namelijk in de lucht. Oliver was degene die Alisa kon redden, En maar op een manier. De sleutel naar de vriezer. En hij moest snel zijn. Langzaam kwam hij bij zijn bewustzijn, hij keek om zich heen. Op de bodem van de kleine kist lag een soort antwoordapparaat. Hij pakte hety op, en klikte hem in. "Hello, Oliver. Your'e trapped inside.. Escape, and you'll find some little surprise.." Was er te horen. Oliver slikte, hij wist nog niks af van Alisa. Als een wilde begon hij de kist te rammen, maar dat ging niet zo makkelijk..

Alisa begon te rillen. ''HALLO.. ALSJEBLIEFT LAAT ME ERUI!!'' schreeuwde Alisa weer. Alisa keek om zich heen. Er was gewoon écht geen ontsnapping mogelijk. Alisa keek omhoog naar de sproeiers en vroeg zich af waarvoor deze zouden zijn.

Oliver zuchtte, en ramde nog eens goed tegen de zijkant. De kist viel om, van de verhoging en kwam terecht op de grond. De kist was stukkgevallen, en Oliver was bewusteloos geraakt. Na een paar minuten kwam hij bij. "Waar.. Waar ben ik.." Zei Oliver een keek wazig om zich heen. Dit was eng.. Een donkere hal.. de lichten knipperden, he tleek wel of hij in een horrorfilm was beland. Hij stond op, en wankelde even. Voor de zekerheid nam hij een plank mee, wie wet wi ehem kon aanvallen..

Alisa's vraag werd al snel beantwoord. De sproeiers gingen aan en ijskoud water belandden op haar lichaam. Alisa slaakte een gil en kromp ineen. Het deed verschrikkelijke pijn aangezien ze al half bevroren was.

Oliver liep verder, Hij hoorde een gil. Hij herkende het uit duizenden. Alisa, Ze was in nood. Zijn pas versnelde, en er lag een doosje op een tafel. "Here's your key." Stond er op het briefje. Een sleutel? Naar wat.. Toen hij verder liep werd zijn vraag ebantwoord. Een vriezer.. de sleutel was vand e vriezer.. En Alisa was opgesloten. Het werd een heel werk om die open te krijgen..

Alisa dacht dat ze gek werd. Het water was gewoon zo koud op haar huid dat het net voelde alsof ze in brand stond. ''jigsaw..'' gromde Alisa. Hij was ziek in zn hoofd dat hij dit uithaalde met haar. ''ZE VINDEN JE TOCH WEL, JIGSAW..'' schreeuwde Alisa om zich heen alsof ze dacht dat hij ergens meeluisterde. De sproeiers gingen weer aan en het koude water vloeide op Alisa. Alisa keek naar boven. De sproeiers waren zo ingesteld dat ze er gewoon niet aan kón ontsnappen. Alisa schreeuwde het weer uit van de pijn en hoopte dat dit snel voorbij zou zijn..

Oliver bonktte hard op de deur van de vriezer. "Alisa! Je komt eruit, vertrouw me!" Riep hij, en probeerde de sleutel in het slot te stoppen. Maar zelfs van de buitenkant was de deur koud. uiteindelijk lukte het hem om de sleutel om te draaien. Nu alleen nog de 'klink' rondraaien, en ALisa was vrij.. Maar dat ging moeilijk, want aan de binnenkant was het bevroren..

((Jeweetwel,. zo'n ding op zo'n vriezer.))

Alisa hoorde een stem. Ze renden naar de deur toe. Ze wist het niet zeker maar dacht Oliver te herkennen. ''HALLO? OLIVER BEN JIJ DAT..?'' vroeg ze wanhopig. Ze voelde weer water op zich komen en liet zich vallen op haar kniën. Ze was zo koud. ''help..'' zei ze wat zwakjes. Ze was zwaar onderkoeld. Ze voelde de stekende pijn van het water op haar ijskoude huid nog maar had geen kracht meer om er iets tegen te doen..

Oliver probeerde met alle kracht de klink om te draaien. maar het ging moeilijk. "Volhouen..!" Riep Oliver paniekerig. Hij moest, en zou haar redden. Alle kracht die hij bezat, stopte hij in de deur, amar het ging niet. eht ging gewoon niet..

Alisa begon de moed echt op te geven. Haar onderlip trilde, net als haar hele lichaam. Ze klemde haar handen gekruisd om haar schouders. Ze had geen kracht meer om te schreeuwen van de pijn. Maar pijn deed het nog zeker. Ze liet zich op haar zij vallen en trok haar kniën op. De grond was inmiddels glad geworden. Het zou haar niets verbazen als ze dalijk daaraan vastvroor. Alisa merkte dat het gebonk op de deur zachter werd. Haar hoofd bonkte en ze begon wazig te zien. Dit was het dan. Ze zou sterven van de kou.. letterlijk..

"Alisa.. hoor je me nog?" Riep Oliver, maar geen reactie terug. Ook hij begon het op te geven. "Nee.. Dat mag niet." Begon oliver nu. Met zijn laatste kracht drukte hij op de hendel, en hij ging open. Daar Lag Aliza. Ze zat vastgevroren. en haar goen waren gesloten. "Nee! Dat mag niet.. dat Kán niet.." Zei Olibver, hij hurkte neer, en raakte haar gezicht aan. Bevroren..

Alisa voelde dat de pijn op haar lichaam aan het wegtrekken was. Het voelde vredig [wtf?]. Een stem in haar hoofd zei dat ze los moest laten. Alisa had eigenlijk geen keus. Helemaal in de verte hoorde ze een klik en een luid gepiep van een deur die open ging. Dat was ook echt het laatste wat ze hoorde voor ze haar laatste adem uitblies..

Paniekerig trok Oliver aan Alisa's lichaam. "Nee.. nee nee nee!" Hij begon zelfs te huilen. Het kon gewoon niet, het mocht niet. Hij trok haar de vriezer uit en legde haar op haar rug neer. Hij was woedend. Woedend op diegene die dit had geflikt.. Zijn handen begonnen warm te worden. "Alisa, Alstjeblieft zeg wat" Piepte Oliver, Hij legde zijn warme handen op haar gezicht. Haar bevroren wangen smolten, maar Oliver deed nog niks. Dit was pas het begin..

Rosemary stapte de loods in. Langzaam veranderde ze weer terug in een mens. Nogsteeds was Rosemary gehuld in bloed. Dat was ze meestal als ze had 'gegeten'. Rosemary liep verder de loods in. Geïntereseerd keek ze naar alle martelwerktuigen die er stonden. ''Korosuuuu...'' riep Rosemary door de loods en keek even om zich heen of hij zich ergens bevond.

"Rose.." Korosu kwam met zijn hoofd achter een of ander emachine vandaan. Zijn ahnden zaten onder de olie. Hij veegde het af aan zijn broek. "Oliver heeft Alisa gevonden.." Zei Hij. "Ze is vrij. Maar.. ze is dood" Zei Korosu emt een brede grijns.

Oliver streek met zijn handen over Alisa's gezicht. een traan rolde naar beneden. Hj was echt woedend. Nu begonnen zijn handen bijna te gloeien. En de tatoages ook. Zijn ogen werden lijkwit, net zoals zijn haar. Even leek het alsof hij flauwviel, amar al snel kwam hij bij. Een soort van energie kwam uit zijn handen, En Alisa's lichaam begon te smelten. Oliver zei niks, zijn lichaam was overgenomen. Hij was iemand anders..

Rosemary glimlachte gemeen. Ze knakte haar nek even. ''en zo hoort het ook.. politieagentjes die zich overal mee bemoeien..'' zei ze en ze streek even over een machine heen.

"Alisa.. Zeg nou wat.." Alisa's lichaam was nu warm, alsof er nieuw leven in was geroepen. En oliver, werd moe. heel moe. Langzama sloot hij zijn ogen, en ging liggen, Hij had Alisa leven gegeven. Anders had ze het niet overleefd.. en dat had ze al niet.. Oliver sloot zijn ogen en ademde diep in, daar lagen ze dan.

Korosu greens. "Achja.." Zei hij nuchter. hij keek even om zich heen. "Wacht.. Sst.." Siste hij en keek schichtig om zich heen.

Rosemary keek Korosu bijna geirriteerd aan. ''wat?'' vroeg ze.

Alisa voelde twee warme handen op haar gezicht. Langzaam kreeg ze haar gevoel weer terug. Haar ademhaling begon weer op gang te komen. Voorzichtig pakte ze het 'warme' beet. Alisa opende haar ogen. Haar mond hing ietsjes open. Vaag zag ze een schim naast zich. Eerst herkende ze het nog niet maar het vage werd steeds helderder. ''oliver..'' zei Alisa wat zwakjes..

Oliver bleef roerloos op de grond liggen. Zijn witte haren werden langzaam weer zwart en zijn ogen kregen zijn normale kleur terug. Zijn huid werd ook weer 'levend', aangezien het eruitzag alsof het kon breken.

"Ze leeft.." Siste Korosu bozig. "Hoe..." Zei hij met een boze blik.

Alisa voelde even aan haar gezicht. Het was nog steeds ijzig koud. Maar gelukkig minder dan zonet. Wat was er gebeur? Vroeg ze zichzelf af. Voorzichtig kwam ze overeind en keek wat wazig voor zich uit. Ze rilde even.

Rosemary keek Korosu ongelovig aan. ''WAT?!'' riep ze uit. ''Maar hoe..''

Oliver kek om zich heen, er lag niets om haar op te warmen. Snel trok hij zijn vest uit, en wikkelde dit om Alisa heen. Het was best wel oversised, dus het viel als een wijd jurkje. "Gaat het met je?" Vroeg Oliver, voorzichtig drukte hij Alisa tegen zich aan.

"Oliver.." Zei Korosu geirriteerd. "Maar.. laat ze maar, ze hebben mijn spelletje gewonnen.. dus.. Laat ze maar." Zei Korosu en sloot even z'n ogen.